Dag 2 Cesis

Op Internet kan ik ontdekken dat bus 9 naar zijn eindpunt rijdt dichtbij het startpunt van de andere wandeling. Die rijdt elk uur. We vragen bij het station waar bus 9 vertrekt want dat is niet duidelijk. Vlak bij ons huis! Als je onze voordeur uitrolt kom je bij de stop.
Op de bus kunnen we kaartjes kopen, cash. Met deze bus zou je het hele land kunnen doorkruisen, zo comfortabel.
We wandelen eerst links van de autoweg, langs een lange houten brug over het moeras. Je kan van bovenaf naar de vegetatie en insecten kijken. De brug lijdt naar kliffen, zoals we gisteren hebben gezien, deze minder hoog en spectaculaire.
Aan de andere kant van de autoweg lopen we parallel met de Gauja. We komen aan bij een stel huizen, een hondje komt ons blaffend tegemoet. Een meneer met werkkleding en handschoenen aan gebaart dat we vooral naar binnen moeten komen , hij is aan het werk met zijn zoon. Hij is beeldhouwer : Mathias Jansons. Hij komt van een familie van beeldhouwers. Wij zien hem hard aan het werk: gips mengen met zijn handen. Het gips brengt hij aan aan een beeld van een hond. Dat is al uit een bepaald materiaal gemaakt en zal uiteindelijk ook in graniet ontstaan. Zijn zoon staat er stilletjes bij, geeft af en toe ook een veeg met het gips.Mathias daarentegen praat aan een stuk door terwijl hij werkt , wordt er tamelijk kortademig van. Hij is tenger en fit, vriendelijkheid ten top. Hij vertelt over zijn familie, zijn opa, zijn vader, zijn moeder, allemaal beeldhouwers. Ik vraag zijn zoon of hij ook doorzet. Hij is er niet zo zeker van… We kijken het atelier rond en elk beeld krijgt een verhaal vanuit de mond van Mathias. Het dringt tot ons door hoe veel en hoe hard werken beeldhouwen is. Er zijn diverse beelden van de familie in Cesis.We hebben de een en ander daar gezien, en hier is de maker, of in ieder geval de genen van de makers. We vertrekken. Zoonlief komt ons achterna en zegt dat we appels mogen plukken uit de boomgaard. Kleine zure appels, komen goed van pas bij de salade.
We lopen door en komen aan bij een strandje op de Gauja.Er is even een visser. Aan de overkant van het water is er activiteit rondom kano’s. Mensen op een vlot drijven langs, hebben we gisteren ook gezien. Een manier om vakantie te vieren met het hele gezin, hondjes erbij. Rugzakken. De mannen vissen.
We picknicken en ik ga het water in, zacht zand onder mijn voeten. Het is heerlijk ,koud en fris. Ik zwem tegen de stroom in en kom nergens.
Als het tijd is voor de laatste bus stappen we op en lopen de paar km ernaar toe door het bos. Er is verkeer op de bospaden. Deze streek is bekend om zijn villa’s en feesten, vooral in het verleden hebben de infobordjes het erover. Er is engels op de infoborden. Ik vermoed dat de eu de een en ander heeft gesponsord op voorwaarde dat er engels op de infoborden komt. De EU logo staat ook op de borden.Als mijn theorie klopt over dit is het toch een beetje ironisch gezien Brexit.
PS deze wandeling is rechts en links van de weg P14. Daar is ook de busstop.