Helsinki dag 3

Ik heb me ondertussen verzoent met het gegeven dat we tickets moeten halen voor de boot. Dat kan om 14h00. We hebben een museum ontdekt aangrenzend aan mijn oefenpark. Daar kunnen we mooi heen deze ochtend . Jaap kan dan thuis zijn terwijl ik de kaartjes haal met de fiets. Dit pakt prima uit, veel kunst, meubels, historie en heerlijk als “attracties” dichtbij zijn. Het is bovendien een regenachtige ochtend , ideaal om binnen te zijn.
14h00 prompt ben ik, weer , bij de west terminal . Het gebouw is open! Ik naar binnen maar er is geen mens te zien. Eindelijk vraag ik iemand de weg: boven moet ik zijn op de eerste etage. Daar ook: niemand! Ik ga zelfs hoehoe. Wat raar joh! Ik klop op een deur die zegt “staff only” Er komt al snel iemand aan. Ik vraag naar kaartjes, en hij vertelt dat ik 500m de weg af moet , in een heel ander gebouw.
Fiets weer van het slot, ik daar naar toe en dit is veel duidelijker een west terminal ! Een prachtig modern gebouw en er is een komen en gaan van mensen. Ik had het verkeerde gebouw!En Jaap had het gezegd! Of zijn vraagtekens bij gezet…1:1! De balans is weer hersteld.Wat een idioterie! Binnen no time ben ik weer op straat met de geprinte A4, in het Fins. En de hemel gaat open, wat een plensbui! En ik heb geen jas of iets bij me…het was “even halen”
Al gauw ben ik thuis , kan ik me omkleden en we eten wat warms. Heerlijk!

Kati introduceert haar blinde kat: Miu. Ze vertelt over hoe Miu, verlaten door haar moeder in Griekenland (waar Kati ook een huis huurt, nog een airbnb) Kati heeft gekozen als bazin. Jaap krioelt liefdevol met Miu. Ik zeg hoe dit goed uitkomt:Jaap has had a bit of a hard time lately.Kati vertelt hoe Miu troost heeft gebracht toen Kati een zwaar ongeluk had gehad 7 jaar geleden waar de littekens van te zien zijn op haar arm: uitgegleden op het ijs, met een lelijke breuk als gevolg .En hoe Miu weet welke obstakels in een kamer zijn, haar sensoren zijn zo verfijnd dat ze een soort “echosensor” heeft ontwikkeld . Miu is geheel pikzwart.

‘sMiddags lopen we naar de Bibliotheek : Oodi heet het. Een aanbeveling van Yvonne. Het is idd prachtig hoe het ligt, het gebouw zelf en wat er allemaal binnen is: bv naaimachines , grote papiersnijders, 3D printers, een leuke multi-media tentoonstelling met klimaatverandering als thema.En een prachtig terras met uitzicht over grote open pleinen, het concertgebouw., regeringsgebouwen, en in de verte water. Wat we zien in de bibliotheek zijn stappen naar een “shared economy” waar de volgende generatie veel meer te maken gaat krijgen. Kati doet haar master’s scriptie over dit onderwerp .