Van Nyman naar Oskarshamn

Wij hebben een pamflet met de Ferry tijden erin, 16h20 vertrekt onze van Visby naar Oskarshamn. Dan zijn wij tegen 20u00 hopelijk bij de vandrerum welke ik het adres heb op kunnen zoeken op het internet.

OK, maar Visby is niet zo ver. Dat betekent dat wij tijd hebben om de Lummelunde grotten te bezoeken. Wij arriveren en kunnen vrijwel gelijk met een toer mee. Leila (gefungeerd) vertelt eerst een heleboel in Zweeds, en geeft ons een opsomming in het Engels; met een grote glimlach, prima.
Zij vertelt dat Gotland zijn oorsprong heeft in een gebied rond Kenya, in de tijd van Pangea. Toen lag het onder een tropische zee. Het wemelt hier van de fossielen dus. Dat laat zij ook zien met haar lamp in de grotten, een octopus bv is gedeeltijlijk zichtbaar met de rest nog in de rots.
Zij vertelt dat de grotten complex ( en die gaat ws meer als 10km de berg in) zijn oorsprong vond 10000 jaar geleden aan de eind van die ijstijd. Met het smelten van het ijs zocht het afvloeiende water naar paden. Dit water spoelde de zachtere kalksteen weg en maakte grotten. En dan natuurlijk het bekende verhaal van de stalactieten en mieten en hoe vreselijk langzaam ze groeien. En raak het beslist niet aan want dan groeien ze helemaal niet meer!
Deze grotten waren kennelijk ook gebruikt in de prehistorie maar haar verhaal wijdt hier niet verder op in. Er zijn in elk geval geen grottekeningen . En of het echt zo is heb ik mijn twijfels over want het was wel erg moeilijk voor de ontdekkers (3 vrienden) om in de jaren begin 50 de grotten te onderzoeken. Later zien wij een film hoe dat ging . Dat vindt ik eigenlijk nog het allerleukst.
Wat Leila ook vertelt, nu ging de conversatie over de mooie bloemen langs de weg in Gotland, dat ze hier geen zout strooien in de winter! Kan je dat voorstellen ?! Wel -20 graden, sneeuw ens. Maar geen zout. Knap.
(op het vasteland, later, spreken wij een vrachtwagenchauffeur. Ik vraag hem over deze kwestie. Ja, inderdaad , ze gebruiken al 10 jaar geen zout op Gotland , maar wel zand. Ze gebruiken wel zout op het vasteland.)

Het complex moeten wij verlaten want het is nog maar 2 uur voordat de boot vertrekt. Wij fietsen voort op een splinternieuwe fietspad. De lijnen touw zijn er nog, bijderzijds brokken stenen van een pas aangelegde weg; heerlijk om op te fietsen. Ik kijk naar de stenen en denk aan het fossiel verhaal van Leila. Zou het niet fijn zijn om met wat fossielen thuis te komen, als souvenir? Verder doen wij niet aan souvenirs wegens ruimtegebrek maar een of twee steentjes gaat nog wel.
"Jaap , geef mij 5 minuten ,ik wil kijken of ik fossielen kan vinden in deze vers opgeblazen stenen. Volgens mij is dit nou net de juiste bodem ."
Zo zoek ik tevergeefs. Fossielen zoeken duurt uren, met veel geduld.
Bij Visby hebben wij tegenwind, dat steekt venijnig de kop op.
"Hoe laat is het?" vraag ik de horlogedrager.
"Kwart voor vier!"
Wij wilde nog even langs onze favoriete bakker, en liepen vervolgens de hobbelige heuvel af (weet je nog die middeleeuwse hobbelstenen?) En arriveren bij de haven net na 16u00. Oh, en plots lijkt dat klein haventje enorm. Er liggen zeker 3 dat onze zou kunnen zijn. Er vaart zelfs eentje net weg. Is dat onze ?! Zal toch niet, het schema zei 16h20! En welk gebouw moeten we kaartjes kopen? Oh, ik besef dat de tijd echt te kort is. Hoe is het mogelijk.Dat gezoek naar die stenen. Had ik echt niet moeren doen. Wij gaan toch niet deze Ferry missen?! Met naarstig vragen vinden wij het juiste terminaal gebouw. Ik sprint naar boven om kaartjes te kopen. Het duurt eeuwig voordat ze uit de computer komen. Ik krijg de indruk dat er wordt doorgebeld,dat er nog 2 cyclists aankomen. Hopelijk is dat ok.

Nog een sprint (nog steeds met de gebakjes aan het bungelen in mijn blouse!) naar Jaap. Fietsen! Met een spurt chasen wij de baan naar de ferry. De deur beneden is al dicht. Wij moeten nog een ramp op naar boven, en wij zijn echt de hekkensluiters. Ik ben zo bezig nog op adem te komen dat ik niet het door heb of er anderen nog na ons binnenkomen. Oh, dit was echt te fijntjes langs de schede ;wij hebben het gehaald maar hoe?! De Ferry vertrekt precies om 16h20!

De Ferry is een heel stuk drukker als op de heenweg: meer als 700 passagiers terwijl op de heenweg +- 200. Het is zoeken naar een plek om te zitten. Wij ploffen neer en beginnen aan onze thee met gebak. Ik denk wat hoor ik nou ? Een stel zit film te kijken op hun laptop met de volume goed hard zodat ze het kunnen volgen boven de geroezemoes. Na een poos geïrriteerd te zijn vraag ik hun te dimmen. Dat kan toch niet?! Ik ga geen 3 uur lang meegenieten van hun American trash. Mensen kinderen!

Het is na 20u00 als wij bij de vandrerum in Oskarshamn aankloppen. Alles is potdicht. Wij vragen advies van een bewoner. Hij komt naar buiten in zijn hardlooptenue om ons bij te staan. Er is niks anders op maar te bellen. Ik bel vanuit een pizzeria en krijg iemand aan de lijn. De vandrerum is dicht. " Do you know where there is another one in THE area?"
Antwoord: "In THE south, I suppose you won't find that. Wait I'll be with you in 10 minutes"
Wij wachten op de trappen van de vandrerum. Onze maatje komt een praatje maken. Hij werkt voor Skania. Hij heeft een project om nieuwe cabines voor vrachtwagens te ontwerpen.
Even later komt een beveiligingsautotje aan. Dit is onze helper. Wij moeten hem volgen ;"800meters," Dat wordt zeker het dubbele op en neer in het heuvelrijke Oskarshamn. Ik ben geheel buiten adem als wij aankomen bij , inderdaad ,een Bone fide vandrerum binnen treden. Onze securiteitsagent gaat nog op zoek naar sleutels, wij moeten hem betalen (moet ik nog tippen? Ik doe het niet, tippen corrupt) en wij hebben een uitstekende vandrerum met eigen douche en toilet. Wat een heerlijkheid.
In de keuken komen wij een Kenyaan tegen, nu verzweedsd, hij werkt ook voor Skania (samen met 2000 anderen!) Hij blijft ook in Oskarshamn tot october, gaat alleen naar huis op weekeinden (zijn vrouw en kinderen wonen v weg in een kleine dorp) Dit weekeind is hij te moe om naar huis te gaan omdat hij over gewerkt heeft. Wij hebben het veel over hem, Kenya, Zweden , de problemen in de wereld ens.ens.

Wij kunnen chillen op een grote bank. Een doodmoe alcoholist vraagt of wij ook bier willen. Nee, dank je, wij hebben thee. Hij vindt ons maar niks en gaat zich opdirken, en effe later gaat hij uit.