Dag 7 Ribe

De Kunstmuseum hebben we zowat voor ons zelf. Wat is dat heerlijk! We zien plastic hoesjes dat kennelijk over je schoenen moeten maar we kiezen ervoor om met blote voeten te lopen. Ook erg fijn.Het laat mij denken aan mijn musea bezoeken in Italie: stil en op blote voeten, daar op koele tegels, nog beter als de hout wat nu onder onze voeten ligt.Wij verdiepen in de Deense meesters. Jaap heeft er ook echt aardigheid in merk ik. Hij prefereert vooral de fijne kunst van de 17de eeuw, en hiervoor.Mijn geliefde tijdperk is rond 1880 en later. Dat is ongeveer wanneer deze collectie ophoudt want we missen een gehele etage: ze zijn bezig met een wissel. Balen! "Hebben wij weer"

 Na het bezoek komen we bij in de prachtige tuin aan het water. Ook hier is het rustig. We hebben fantastisch weer.

Toch nog even de Domkerk in op weg naar onze avondfietstocht.De kerk is behoorlijk in de stijgers, binnen en buiten. Er is altijd veel te zien in een kerk. In deze kijk ik graag naar de mozaiken, moderne taferelen wat de vraag oproept: hoort dit thuis in een kerk? Het stoort in ieder geval niet...een welkome afleiding?

Onze fietstocht brengt ons 8km verderop : aan de kust waar de Ribe uitmondt in de Noordzee. Daar bekijken we de sluizen. De buitenste sluis deuren gaan tijdens elke hoogtij dicht, de binnenste ook bij storm. Dijken beschermen de binnenlanden ; van de dijk naar de kust is een bredestrook weiland /kustgebied. Schapen grazen er graag.

We fietsen langs de dijk,  een stukje van de Noordzee route, bij ons de LF 1. Tijdens ons fietsen in Denemarken maken we geen structureel gebruik van fietsroutes omdat de ondergrond te onbetrouwbaar is. We fietsen niet graag op gravel zeker niet met bepakking. Nu valt het mee, mooi!

Deel van deze missie is om op verkenning te gaan voor onze trip naar Mando morgen. Mando is een waddeneiland verbonden met het vaste land door een 7km lange causeway.Kunnen wij op dit fietsen? Wij denken van niet maar ik wil het toch even proberen want het zou heel handig zijn. Maar nee, ik zie een lange sliert grote stenen, echt onmogelijk voor een ligfiets. Zelfs een ATBer zou dit als een uitdaging beleven.

Een paar km verderop komen we langs de opstap plaats voor de Mandobussen: grote dubbeldekkerbussen getrokken door mega traktoren. Deze rijden mondjesmaat: morgen 10h00 heen, en 14h00 terug. Dit vind ik no deal, 4 uur op een eiland en besluit wel heen te gaan met de bus en terug te liften. Jaap vindt dat te riskant en zal met de bus terug gaan. Ik heb een sealsafari op het oog: je wordt meegenomen met paard en wagen om zeeleeuwen te bekijken.Leuk!