Van Visby naar Frojel

Het is erg moeilijk kiezen: welke richting gaan wij op? Wij willen een rondje maken maar welke? Wie je ook vraagt, ze willen niet uitwijden wat hun favorite stuk is.Ze doen allemaal lekker vaag over.Ik laat het aan Jaap over, kies jij maar. Terwijl ik kook, bestudeert hij de kaart en suggereert een rondje. Eerst naar het zuiden, daar bij Furjol duidt de kaart een hostel aan. Het lijkt daar ook lekker rustig.

Prima. Maar eerst naar de fietsenmaker voor nieuwe pedalen. Het lukt om de ene , zieke te vervangen maar niet de andere. Die zit muurvast. Het zij zo.

Dit is onze eerste fietservaring op Gotland. Het gaat best lekker. Het klimmen valt mee, de fietspad eindigt pas na een hele poos, en wij weten ten alle tijden precies waar wij zijn. In Klintehamn doen wij boodschappen in een mooie supermarkt. Nu de hostel vinden in Furjol.
Wij zien eerst nog een gerestaureerde 'grafsteenboot' Mensen bewoonde immers deze eiland sinds de steentijd dus er zijn graven genoeg. In allerlei vormen zijn ze te vinden,ook cirkels , heuvels, en deze graf heeft de vorm van een boot.

O ja , voordat wij verder gaan wil even uitwijden hoe wij in museum geleerd hebben dat de vrouwen in deze streek net zo 'meededen' als de mannen in belangrijke zaken als vissen (vrouwen werden begraven met hun visgareij), ze gingen mee op de schepen op oorlogsjacht. Kunnen wij concluderen dat vrouwenemancipatie in Scandinavië is begonnen in de Bronstijd?

Oh, en Anne-Marie, het is nog altijd mooi weer!

Enfin, wij zoeken naar onderdak. Het is nu een erg verlaten gebied. Je ziet wel zo af en toe een huis maar geen mens aan wie je iets kan vragen. Wij fietsen door. Stoppen. Turen opnieuw naar de kaart. Besluiten om terug te gaan naar de plek waar die hostel/accomodatie ,volgens de kaart , zou moeten zijn.

Op de weg terug rijdt Jaap voor. Als wij een bocht om gaan zien wij plots een ouderechtpaar een hoek om gaan in de verte. Ik roep tegen Jaap: Vragen! Hij spoedt zich naar hun toe en begint te vragen. Zij spreken geen woord Engels. Het woord pensionat/rum snappen ze natuurlijk wel. Zij turen ook uitgebreid naar de kaart, staren in de verte maar kunnen niks voor de geest halen wat de kaart bedoelt. Wij moeten mee met hun naar 'sista'. Maar natuurlijk! Zij helpen ons!

De zus van Mw. Is een stuk jonger. Haar Engels is heel wat beter. Het komt erop neer dat dit ouder echtpaar een flatje heeft bovenop hun garage en daar mogen wij blijven! Fantastisch! En , 2 nachten voor de prijs van een! Het is net als een mooie vrienden van de fiets adres. Een heerlijk schoon ( de meeste van de logies dat wij hebben getroffen zijn redelijk schoon) maar deze is echt schoon. Ze moeten nog de matten uitrollen en de plek effe klaarstomen voor deze onverwachtte gasten. Ik blijf hun bedanken " tack, tack,tack" , en zoen en knuffel voor Mw. Meneer is wat stugger, zegt weinig , maar neemt de betaling aan.

En zo overnachten wij in boomtoppen van Furjol want hun erf is omsingeld door hoge dennen. Wij luisteren tijdens het eten naar Radio Gotland. Wij hebben (nog) geen Tv aan gehad, niet sinds Nl. Wat een heerlijkheiid! Waarom kijken wij altijd zo gretig naar het nieuws? Een leven zonder is veel prettiger!

De volgende dag maken wij een prachtige fietstocht langs de kust. Het pad loopt er vlak langs. Met de fiets is het zo lekker simpel als je ergens wilt stoppen. Een vogel wil bekijken bv. Op deze oost kant van het eiland zijn er ook veel Eiders. Die ontdekte we op Oland , op de westkant .Ik geloof niet dat ik een eerder heb gezien.Prachtig!
De mannetje houdt zich er apart van het gezin , en de vrouwtjes ( meerdere tegelijk) letten op de kleintjes. Daar zijn er vaak een heleboel van : 10-15/ groep.

Zo nu en dan , tijdens het fietsen kom je een 'historisch bezienswaardig ' bord tegen. Het blijft een verrassing totdat je er echt bent of het 'wat is'. Soms is er tekst in het Engels, soms niet. Zo komen wij ook een oude vissersgemeenschap tegen (uiteraard zonder mensen) Wij zijn meestal de enigste mensen, waar we ook gaan. Waar de rest blijft?

En , het is mooi weer!