Dag 1 Pangkor Island
Door: Irene
Blijf op de hoogte en volg Irene
17 Januari 2015 | Maleisië, Pangkor
Doordat we ons verslapen hebben ( hier gaat het slapen goed voor mij vergeleken met KL) zien we tijdens het ontbijt hoe 2 jonge meiden huurfietsen van Joyce uitproberen, kiezen en ervandoor gaan. Nu is het onze beurt om hetzelfde te doen. Het was al langer de plan om fietsen van Joyce te huren, ik kijk er naar uit om het eiland al fietsend te verkennen.
Het zijn gammele dingen, veels te klein om mee te beginnen dus de twee waarvan de zadels omhoog kunnen zijn onze enigste opties. Maar de banden moeten gepompt worden. Joyce voelt zich verantwoordelijk voor de hele operatie en begint te pompen, met een pomp uit de 50 jaren of eerder. Jaap staat ernaast. Ik kijk met ontevrede blik, Jaap kan beter pompen, dat doet hij altijd...Ineens verdwijnt Jaap, wij zien hem met tamelijk zachtte landing op zijn billen belanden op het verandatje van de buren. Hij nam een stap naar achteren en belanden met deze voet en zandaal in de open goot, vol derrie,een hoogte verschil van ca.70cm.
'Jaap , gaat het ?' fermen we allebei met grote schrik over hem heen. ' No, i can't lift my arm'.'Jaap's rechter arm ligt er slapjes op zijn schoot.Jaap kan die rechter wel met zijn andere arm tillen, maar niet uit eigen kracht. Agh, het is toch niet te geloven! Dit is al Jaap's zwakke arm, de schouder hangt maar met een pees aan zijn radius want de tweede is al jaren na een veels te zware til, met de verhuizing naar mij, denk ik, doorgescheurd. Het blijkt al gauw dit niet te zijn godzijdank. Het probleem ligt ergens in die schouder....
Joyce zegt dat haar man Jaap met de auto naar de kliniek kan rijden, of naar de Chinse genezer. Jaap kiest voor de Chinees .Joyce haar man (we noemen hem Han, weet je dat ik zijn echte naam niet ens weet! Schaamtelijk z'n vriendelijk , positieve, lachende -om-alles-zonder-irritant-te-zijn figuur.Ook deze gelegenheid gaf hij 'alles zal regkom' gevoel zonder bagatalisatie. Erg knap) brengt ons verderop naar een chique Chinese wijk waar de Genezer opgespoord wordt.
Terwijl Han met veel gelach bijpraat met dit gezin ondergaat Jaap een stevige massage van zijn Deltoid en schouder met gebruik van die bekende indringende zalf. Hij krijgt medicijnen : 3dd2, instucties: geen bananen of noten eten, geen water over de schouder deze dag. Na de massage lijkt het iets beter: bewegen op een bepaalde manier doet pijn maar het is mogelijk.Mijn diagnose is dat de boel dus niet helemaal stuk is. Nu maar hopen op geen blijvende invaliditeit.
Thuis neent Jaap rust. Hij valt in een diepe slaap (wat op aarde zit in die pillen??) Elke keer als ik kom kijken vanuit mijn stek (hangmat et al) veroert hij zich niet. Je weet, ik kan moeilijk iemand wakker maken. Goede rust is ook belangrijk. Dan maar de dag naar de maan. Uiteindelijk maak ik een wandeling in de buurt , belandt ik op een strandje bij een vissersdorp: pootje baden in het lauwe water. Het paradijslijke leven, in mijn ogen, met een gezamelijke badplaats bij een natuurlijke bron.
Tegen de avond maak ik Jaap wakker. Enige verbetering?? Mmm , misschien iets...Laten we naar de kapper gaan. Met nieuwe kapsels gaan we wat eten( ra ra Chinees)
Thuis zitten we een poos op onze veranda, dichtbij het plek des onheils (sorry Peter, jouw waarschuwingen lijken om dove oren te vallen) Joyce komt een praatje maken. Wat een prachtig mens is dat met haar man. Ze vertelt over hun leven op het eiland, over hoe ze een fish farm hebben, hoe zwaar dat werk is, en dat ze nu uitbreiden naar logies. Ze hebben een nieuwe project, een bungalow aan het strand met zwembad...mmm misschien een volgende keer...
Even nog over de fish farm: die vissen, allen op een kluitje, zijn voor ziektes kwetsbaar. Anti- biotica?Nee, gember en knoflook, klein gemaakt en verstopt in het eten want de vissen vinden het niet lekker....
Het zijn gammele dingen, veels te klein om mee te beginnen dus de twee waarvan de zadels omhoog kunnen zijn onze enigste opties. Maar de banden moeten gepompt worden. Joyce voelt zich verantwoordelijk voor de hele operatie en begint te pompen, met een pomp uit de 50 jaren of eerder. Jaap staat ernaast. Ik kijk met ontevrede blik, Jaap kan beter pompen, dat doet hij altijd...Ineens verdwijnt Jaap, wij zien hem met tamelijk zachtte landing op zijn billen belanden op het verandatje van de buren. Hij nam een stap naar achteren en belanden met deze voet en zandaal in de open goot, vol derrie,een hoogte verschil van ca.70cm.
'Jaap , gaat het ?' fermen we allebei met grote schrik over hem heen. ' No, i can't lift my arm'.'Jaap's rechter arm ligt er slapjes op zijn schoot.Jaap kan die rechter wel met zijn andere arm tillen, maar niet uit eigen kracht. Agh, het is toch niet te geloven! Dit is al Jaap's zwakke arm, de schouder hangt maar met een pees aan zijn radius want de tweede is al jaren na een veels te zware til, met de verhuizing naar mij, denk ik, doorgescheurd. Het blijkt al gauw dit niet te zijn godzijdank. Het probleem ligt ergens in die schouder....
Joyce zegt dat haar man Jaap met de auto naar de kliniek kan rijden, of naar de Chinse genezer. Jaap kiest voor de Chinees .Joyce haar man (we noemen hem Han, weet je dat ik zijn echte naam niet ens weet! Schaamtelijk z'n vriendelijk , positieve, lachende -om-alles-zonder-irritant-te-zijn figuur.Ook deze gelegenheid gaf hij 'alles zal regkom' gevoel zonder bagatalisatie. Erg knap) brengt ons verderop naar een chique Chinese wijk waar de Genezer opgespoord wordt.
Terwijl Han met veel gelach bijpraat met dit gezin ondergaat Jaap een stevige massage van zijn Deltoid en schouder met gebruik van die bekende indringende zalf. Hij krijgt medicijnen : 3dd2, instucties: geen bananen of noten eten, geen water over de schouder deze dag. Na de massage lijkt het iets beter: bewegen op een bepaalde manier doet pijn maar het is mogelijk.Mijn diagnose is dat de boel dus niet helemaal stuk is. Nu maar hopen op geen blijvende invaliditeit.
Thuis neent Jaap rust. Hij valt in een diepe slaap (wat op aarde zit in die pillen??) Elke keer als ik kom kijken vanuit mijn stek (hangmat et al) veroert hij zich niet. Je weet, ik kan moeilijk iemand wakker maken. Goede rust is ook belangrijk. Dan maar de dag naar de maan. Uiteindelijk maak ik een wandeling in de buurt , belandt ik op een strandje bij een vissersdorp: pootje baden in het lauwe water. Het paradijslijke leven, in mijn ogen, met een gezamelijke badplaats bij een natuurlijke bron.
Tegen de avond maak ik Jaap wakker. Enige verbetering?? Mmm , misschien iets...Laten we naar de kapper gaan. Met nieuwe kapsels gaan we wat eten( ra ra Chinees)
Thuis zitten we een poos op onze veranda, dichtbij het plek des onheils (sorry Peter, jouw waarschuwingen lijken om dove oren te vallen) Joyce komt een praatje maken. Wat een prachtig mens is dat met haar man. Ze vertelt over hun leven op het eiland, over hoe ze een fish farm hebben, hoe zwaar dat werk is, en dat ze nu uitbreiden naar logies. Ze hebben een nieuwe project, een bungalow aan het strand met zwembad...mmm misschien een volgende keer...
Even nog over de fish farm: die vissen, allen op een kluitje, zijn voor ziektes kwetsbaar. Anti- biotica?Nee, gember en knoflook, klein gemaakt en verstopt in het eten want de vissen vinden het niet lekker....
-
21 Januari 2015 - 09:13
Margot:
Wat een stelletje ongeluksvogels zijn jullie! Hopelijk alles snel weer beter. Het is in ieder geval weer een echt Jaap en Irene verhaal. Beterschap daar ! -
21 Januari 2015 - 10:11
Reinder:
Sterkte en beterschap Jaap. Blijf naar de grond kijken en pas duw de aap toe bij achteruit stappen. -
21 Januari 2015 - 14:54
Peter:
Beterschap -
21 Januari 2015 - 16:42
Lo Van Son:
Het zou toch een keer zonder vallen moeten kunnen die vakantie, sterkte en beterschap.
lo van son -
23 Januari 2015 - 08:35
Saskia:
wonderful, iIrene. And how are you after your fall?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
