Van Kalmar naar Hulterstad

...ok, vlot naar de telefoon winkel. Telia, kennelijk de Zweedse KPN. Het wordt nummertje trekken. Ik ga Jaap waarschuwen dat het effe kan duren, Jaap staat in de zon bij de fietsen ( geen bankje in de nabijheid , ok binnen maar dan kan Jaap beide fietsen niet goed zien).

Het schiet echt niet op. Ook hier heeft het personneel instructies gehad om elke klant serieus te nemen. Jaap staat nog steeds. Uiteindelijk geef ik het toch op, ik wil dat kaartje heel graag maar dit kan toch niet de enige winkel zijn in deze vrij grote stad? Of wel soms en is het daardoor zo druk in deze moderne tijd van de mobiele telefonie?

Ik ga terug naar Jaap om raad te vragen.Meestal heeft hij dat wel. Plots zie ik naast Telia een Apple winkel! Hee, ik weet dat die geen sim kaarten hebben maar vragen kan altijd. In die winkel is het zo verlaten dat ik amper de winkelier kan bespeuren. Hij zit helemaal achter een buro geschuilt. Maar hij leidt mij naar de weg naar THE Phone House. Ik stuif erop af (Jaap staat nog altijd...) Ha , een meisje alleen, met geblondeerd haar. Ze kan zo een disco instappen.

Ze neemt de iPad onder handen. ik leg uit dat ik het pennetje om het simkaart gleufje open te maken niet heb. Die zou volgens Don bijgeleverd moeten worden maar ik heb die nooit ontdekt in mijn Apple doos.Kwiek buigt zij een nietje regt ,en voilà het gleufje springt open. "Oh ,you"re so inventive" zeg ik. "You have to be" antwoordt zij.

"We don"t have à card that fits" zegt zij."I can try to cut à card to size" Zo gezegd, zo gedaan. Het lijkt precies te passen. Ongelofelijk. "It's à little fat, I don"t dare to force it, I don't want to ruin your IPad". Ik duw de laatste beetje het kaartje in. Door mijn werk heb ik geleerd wanneer je het gevoel hebt dat je iets traumatiseerd, en gelukkig is dit nog binnen die grens. En ik wil zooo graag dat dit gaat lukken.

Zij zoekt in de computer : voor 195SK een maand onbeperkt internet heb in Zweden. Just what the doctor ordered. " We can try " zegt zij " My heart is thumping" zeg ik. Gelukkig hoeft die sim kaart erniet uit om het op te laden. Zij belt Tele 2 , zij werkt wat op de ipads instellingen en effe later zie op mijn mail nieuwe berichten verschijnen! " Oh, you have made me so Very happy! Thank you so very much!" Ik grijp haar hoofd over de toonbank en geef het een kus! Ik heb nog nooit een winkelier/ster gekust! Ik heb tranen in mijn ogen. (zij denkt zeker wat een raar mens) maar hiervoor heb ik juist die iPad destijds gekocht ,diegene met de 3G , zodat ik tijdens deze reis verbinding zou kunnen hebben. En het is zowaar gelukt! Zij waarschuwt wel, mits er telefoonverbinding is. Zij denkt zeker dat ze mij hiervoor moet waarschuwen anders springt deze gek uit d'r vel als ze geen verbinding heeft.

Ik been gauw naar Jaap om het goed nieuws te vertellen en te bedanken voor zijn geduld. " Ja , ik begon het nu wel zat te worden...."

Wij gaan gauw verder om de toerist te zijn in Kalmar. Kalmar heeft een oude slot die wij bezoeken. Kalmar was erg belangrijk in de Zweedse geschiedinis.

In de namiddag vertrekken wij richting Oland: bordjes volgen richting de brug tussen het vaste land en de eiland Oland.

De eerste borden met een fiets met een kruis erdoor komt ons tegemoet. Mijn hart zinkt wat. Het zinkt nog verder als wij iemand vragen hoe fiets je nou naar Oland? Zij pastte de voorgaande beschrijving maar zij wist het niet precies.Zij noemde wel een cyclebus. Oh jee, das slecht nieuws want ligfietsen gaan heel moeilijk of niet in een bus.(nooit hoeven te proberen tot noch toe)

Wij fietsen verder, en komen iemand tegen die inderdaad bevestigt dat wij op een bus moeten. Wij moeten dat eens bij het busstation vragen.Er is wel ook een Ferry maar pas na omtrent 15 juni. Wij weer de 3 km naar het centrum fietsen, met onze hart in onze keel. Plan b , begint al vormen te krijgen, dan maar geen Oland, alleen Gotland. Jaap opgegroeid in een land met bruggen waar er altijd fietsmogelijkheden zijn kan het helemaal niet geloven. " Ik loop er naar toe, ze kunnen me wat "(maar er zijn ook tekens van geen voetgangers)(Jaap gaat liever dood als een afspraak niet kunnen honoreren.Wij hebben nou eenmaal met Jenny en Sven deze avond afgesproken)

Bij de busstation staan 2 oudere heren (niet ideaal maar in dit geval...de tijd begint te dringen, tot hoe laat gaan die cyclebussen?) Zij hebben kaarten in hun handen omdat zij eigenlijk deel ,uitmaken van een evenement in Kalmar dat binnenkort plaatsvindt. In hun gebroken Engels (nog altijd veel beter dan onze Zweeds) laten ze op de kaart zien ( die kunnen wij gelijk ook meenemen: overal in Zweden zijn gratis kaarten van het locale gebied beschikbaar, echt top!)waar wij moeten zijn voor die cyclebus . Zij proberen ons ook te overtuigen dat onze fietsen erin kunnen. Ze wisten alleen niet tot hoe laat ze reden.

Wij haasten ons naar Het plek min of meer terug waar wij vandaan kwamen ( we moeten uiteraard de weg toch vragen) en ja hoor, voilà , wij halen niet eens de llaatste bus en de fietsen passen in het deel van de bus waar anders kinderwagens of rolstoelen gaan.

Nou ok, wij vinden het nog steeds raar dat de enigste verbinding met het fietsparadijs Oland niet toegangkelijk is voor fietsers.Tijdens de voorbereidingen kwam het niet eens in mij op om dat kwestie na te lopen. Ok, op de brug tussen Copenhagen en Malmö mag je ook niet fietsen, dat feit sijpelde wel mijn bewustzijn binnen, maar dan kan je de trein nemen of de Ferry , en dat het hele jaar door.

Maar goed wij zijn blij met de hulp van de buschauffeur (een Kosovaan) en blij om zuidwaarts te fietsen naar Hulterstad. Oland is tamelijk plat, ruig, open.stil (op de meeste plekken, er was wel file laat in de middag op die bewuste brug; er zijn kennelijk veel forensen tussen Kalmar en Oland) Je hebt een gigantische , blauwe Omniiversum dome over je hoofd. Je horizons in alle richtingen zijn in de wijde vertes zichtbaar, en op een gegeven moment maakt de zee ook deel uit van z"n horizon.

En natuurlijk zijn wij blij om bij Jenny en Sven's Rum en Frukost aan te komen. Super. 4 dagen rust.