De eerste dag o)p Bornholm

Maandag 23 mei fietsen wiij van Kopenhagen naar Koge ("kuhe") 30 km; Wij zijn Ruim op tijd bij de boot, Das niet zo moeilijk want die vertrekt om 00h30 . Tot onze grote verbazing loipen wij een grote "zaal" binnen waar mensen al lagen te slapen in slaapzakken! Wat een superaangename verassing!Heerlijk. Wij moeten eerst onze knakkerbrod laten knisperen, altijd lekker met salade maar dat is moeilijk heel zachtjes te doen. Gelukkig slaapt onze buurman heel diep. Mannen kunnen dat heel goed. Dat merk je in het ziekenhuis ook.

De gehele nacht blijft iedereen tjoep stil. Ook als een groepje mariniers binnenloopt met hun volle bepakking. Ook zij vinden z"n slaapbank,kruipen erop ,en zip, net vogeltjes op stok.Een mirakel.De wc is schoon, en hij is nog steeds zo als wij "sochends vertrekken.Een Tirolse versije "Bornholm, Bornholm" klinkt ons in de oren. Hard want iedereen moet nu wakker worden, en wegwezen, maar de buurman slaapt nog steeds...Het is nog geen 6 uur.

Het is 25km fietsen vanuit Ronne naar Hubert & Bodil, onze volgende gastouders van Vrienden op de fiets. Zij wonen in Allinge dichtbij het meest noordelijke puntje van Bornholm , op de oostkust ervan. Google earth deed een beetje vaag over het precieze locatie ( nooit eerder meegemaakt) maar ik weet ongeveer waar het ligt. Een beetje buiten het dorpje nog...

Het fietsen is spannend: gloeiend terrein,op fiets paden door bos, of soms open velden met gewassen of bloeiende koolzaad.Prachtig die knalgele velden. Het pad leidt ons ook langs de kust ,soms vlak langs de zee. Wij pauzeren op het strand, zoekend naar een plekje uit de wind. Er is niemand, of zo af en toe een wandelaar, vaak met een hond. Plots zegt Jaap ( ik lig plat) " kijk nou..." een komen een heel groep peuterjes aan, allemaal met een voorwerp in de hand om wat in het zand te doen. Ze zijn vrijwel geruisloos, naderhand komen de begeleiders aangehuppeld, en dan is er wat meer geluid.

Over geluid gesproken... Er is een continue koor van vogelgezang en gekwetter. Je zoekt , maar ziet vaak niet de specifieke zanger/es maar dan wel weer anderen .Beeldschone vogeltjes. Geregeld stoppen wij om eentje te bestuderen. " Eh. Het is al half tien..." zegt Jaap, "als wij op tijd willen zijn..."

Wij stoppen bij een toeristenburo in Hasle. Dat komt goed uit want het regent. Gelukkig kunnen de fietsen onder een afdakje staan. Als die nat worden , worden de kussens dat ook en dan krijg je een natte kont.
Wij halen kaarten en brochures van het eiland. Allemaal gratis. Natuurlijk kan je ook kopen maar hier hebben wij genoeg aan. Ik kan Anne-Marie mailen met alle blog stukken want ik heb sinds onze aankomst dag geen verbinding gehad. Die voelt al lang geleden...

Voorwaarts, weer langs de kust. Prachtig. Wij hebben meewind. Maar wij moeten wat terug ( nieuwe kaart bestudeerd) . De fietsen moeten over een hoge berg gehezen worden want dat kunnen wij onmogelijk fietsen. Jaap's fiets heeft een mankement.. Hij rijdt niet in zijn 1 en dat heb je echt nodig . Daar moet naar gekeken worden...

Weer aangekomen op de grote weg is het spannend op een andere manier : heuvels op, Haal ik dit wel? dalingen af , blijf ik erop? Goede training voor Zweden straks, want dan is het echt fietsen. Tot nu toe hebben wij alleen gefietst om ergens te komen ( hè? En straks dan?) Zie maar deze eerste week als Qi kung.

Plots zie ik een nr 42 staan. Ik weet dat H&B op deze hoofdweg wonen. Maar is het nu al. Ik zie nog geen Allinge.. Bij de volgende inrit staat er 36,38 en dat magische 40 . Maar zou dit het zijn?

Jaap blijft bij de fietsen wachten. Ik ga effe checken of wij goed zitten. Altijd een spannend moment met vrienden op de fiets ( op deze manier heb ik het aanbellen etc bij Ann- zij was voor ons toen nog Ann - in Kopenhagen beschreven, heeeel andere koek)
Efin ik dat weggetje af, nr 36, Nog een bocht om : er staat een hert! Ongelofelijk, er staat en hert. Moet ik nou doorgaan? of Jaap halen?Ik blijf kijken. Maar jja, Jaap wacht, ik moet door en de weg is al zo lang...Nou eindelijk , zeker een km van de weg is een ongenummerd huis dat het zou moeten kunnen zijn!
En ja hoor , ik bel aan en daar staat Hubert , nog in zijn ochtendjas want hij is net op, hij's in de nachtdienst. Dat wist ik.("ook al" zei Jaap.)
"ik ben heel blij dat jij het ben, Hubert.Ik ga Jaap halen!"