Dag 2: Van Tonder naar Romo

Het heeft de gehele nacht geregend en druppels kletteren op het dakje wat onze fietsen beschermt. Er staat veel wind, dat zullen we grootendeels zij of mee hebben. We moeten eruit.Maria komt op den duur een ultimatum geven, 10 minutes? (!) Ik vind haar niet meer aardig.

De fietspad loopt keurig langs de autoweg. Af en toe moeten we afstappen om langs werktuigen te komen. Werklieden zijn bezig met greppels of dergelijke en gebruiken onze fietspad als werkplek. De apparatuur is enorm en verspert de gehele pad.We moeten dan door dikke modder en onze fietsen lopen aan. Ik heb mijn bril af want anders zie ik niks door alle druppels. De gele koolzaadvelden ruiken sterk, een heerlijke kruidige lucht.

Al gauw voelt het alsof mijn regenkleding zijn functie niet meer uitoefent. Al sijpelend voelt het steeds natter. Na jaren trouwe dienst stopt het ermee, zowel mijn broek als jack. Vooral het jack steldt mij teleur.

Na een paar uur fietsen, stoppen we maar door de wind kunnen we niet echt onze pauze houden. Het regen lijkt opgehouden dus ik trek de natte onderstel uit en verruil jacks.Het voelt even beter maar door mizer wordt ook deze sneldrogende broek nat...

Op de dam naar Romo gaan we z'n beetje uit de wind thee drinken en onze boterhammen opeten. We zitten op de schapenvacht op een rots. We hebben mooi uitzicht op de slik velden. De dam is 9 km lang en is gebouwd tussen 1939 en 1948 , elk jaar een km. Het was vooral een werkgelegenheids project. Er rijdt tamelijk veel verkeer op deze Romo ader.Op een zomerdag zouden er 10 000 auto's per dag passeren. Het is nu dus rustig.

Op Romo, richting het zuiden en onze hostel stoppen we bij een museum wat dicht blijkt te zijn. Daar trek ik de overige natte kleding uit en kan de boel wat uithangen terwijl wij thee drinken. De zon komt te voorschijn, voorzichtig.

De hostel vinden wij  makkelijk. Het ligt een stuk van de weg af, in de natuur. Het is hier echt stil, zelfs vliegtuigen hoor je niet of zelde, ook geen verkeer. Heerlijk! Er zijn diverse gebouwen in rode terra cotta kleur met rieten daken met verschillende stadia van begroeing.

Onze kamer is op de eerste etage , wc en douche op de begane grond en daar ook de keuken, een woonkamer is in een gebouw verderop en de fietsen in een schuur.Onze kamer heeft een schuine dak . Al gauw lijkt het op een schipsschuit met al het kleding dat van de balken hangt. En, erg prettig, het lijkt alsof wij het allemaal voor onszelf hebben!