Van Leidschendam naar Tonder

We zijn ingesteld op een dag treinen, 5 keer overstappen, met de fietsen. Jaap heeft de zenuwen wil al 8h30 weg , zo gauw hij klaar is. 
Tot Amersfoort gaat goed, prima. Wij horen de koren van voetbalsupporters wie de andere kant op gaan, naar Rotterdam. 
Wij zijn vroeg in Amersfoort . Het duurt heel lang voordat wij überhaupt onze trein op de scherm zien staan. Uiteindelijk komt die tevoorschijn: de IC naar Berlijn met een 20 ernaast, 20 minuten vertraging. Het is niet moeilijk uit te rekenen dat we dan onze trein vanuit Osnabruck naar Hamburg zullen missen.Niks aan te doen, wij zijn overgeleverd. Maar de heren rijden vlot, we hebben 6 minuten overstaptijd, uiteindelijk, toch. Wij zien onze trein op het perron, maar we moeten een lift zoeken, de weg ernaar toe en ik hoor hem al vertrekken voordat wij bij het lege perron aankomen.
Een medewerkster van de spoorwegen komt direct naar ons toe en regelt een nieuwe plek (het zijn gereserveerde plekken)op de volgende trein.Ze instrueert ons wb  waar wachten en instappen.
We wachten eindeloos. Gelukkig zitten we op mijn schapenvacht.Die gaat steeds vaker met mij op stap.De computer schermen van Osnabruck station werken niet. We moeten ons richten op de omroepen. Die zijn veelvuldig en in het Duits. Ik kan mijzelf niet bedwingen om niet steeds naar die lege rails te turen of er wat aankomt.Gelukkig heb ik eerder Maria, onze hostess komende nacht, kunnen mailen omtrent de vertragingen.  Het zal ws laat worden!

Eindelijk komt ie! Staat er ook op: Hamburg Altona. Ik kan geen fiets teken zien maar wel invalide plaats. Er is geen tijd om te gaan zoeken,dus dan maar op de invalideplaats staan met twee ligfietsen. De trein is stampvol. Mensen zitten op de vloer, willen ook ons voorbij om een plaatsje te scoren maar wij versperren de doorgang.
Een dame wie ontdekt dat zij op de verkeerde trein is,vertelt dat de DB getroffen is door hackers. Dat verklaart een hoop. Gisteren was het op het nieuws: ransomhackers....Het is dan nog een wonder dat wij op deze trein zijn.

Het is onvermijdelijk natuurlijk, dat de conductrice langs komt : dit gaat zo niet. Wij moeten verkassen en zij laat zien dat de fietsplaats aan het eind van onze wagon is. Mijn bagage haal ik van mijn fiets, zo gebeurt, en ik duw mijn fiets langs de volle gangpad met allerlei uitstekende ledematen. Mijn medepassagiers aanvaarden dit zonder gemor.Ook zo het plaatsen van de fiets, mijn losse bagage en een plekje op de grond veroveren voor mij en mijn schapenvacht . Ik raak zelfs aan de praat met een meisje met een lip-piercing wie over het probleem van Jaap fermt. Dat wij nu uit elkaar zijn en hoe dat mij angsten bezorgt gezien gebeurtenissen in het verleden enz. Een mannelijke conducteur komt langs en keurt het goed dat Jaap in de invalideplaats blijft. Ik ben opgelucht en benadruk bij Jaap dat wij bij Hamburg Altona uitstappen, de eindpunt van deze trein.
Hamburg heeft idd diverse stations. Het is een enorme stad. Ik had nog gedacht om hier een stop te plannen op de heen weg maar niet gedaan. Nu lijkt mij dat idee opnieuw aantrekkelijk ,18h00, met nog een flinke afstand te gaan....
Bij elk station wuif ik Jaap toe, nog niet. Maar bij een niet, de Dammtor.  Ik zie vanuit mijn perk,nu op een stoel aangezien de trein inmiddels leeggelopen is,ineens Jaap's hoofd voorbij gaan, op het perron!Ik spring righting nog open deur 'Jaap jij moet hier niet uit!' En wij bundelen  gauw Jaap met fiets en al door de treindeur. Een paar tellen later sluit de deur en de trein trekt weg.  Jaap had op het scherm in de trein Altona gezien, en gedacht wij zijn er, maar niets is minder waar! Wij zijn behoedt voor de enorme drama van een Jaap op Dammtor en een Irene op Altona (nog steeds zonder mogelijkheid met elkaar te communiceren)
Op Altona vinden wij een ratel trein dat ons verder met hoge snelheid naar ons gevoel brengt naar Niebull , vlakbij de Deense grens. Daar moeten we een uurtje wachten tot een mooie Arriva trein met een Deense chauffeur ons een priverit geeft naar Tonder, vlak over de grens. Wij zijn er: Tonder! Samen en wel!
Met behulp van navigatie fietsen we naar onze logies een paar km buiten het stadje. 23h15. Maria heeft het ligt aangelaten bij ons huisje, naam op de ruit geplakt. Super!