Van Travemunde naar Leidschendam

De ochtend verloopt razendsnel: ik doe mijn oefeningen op het zondek, niemand op deze winderige , regenachtige ochtend. Als ik de cabine binnen kom is Jaap nog in diepe slaap. Ik schrijf wat bij de casino terwijl hij zich gereed maakt. Tijdens het ontbijt zien we al Travemunde snel dichterbij komen. De zon begint te schijnen .
We zijn de boel nog aan het dichtritsen , voorbereiden op de treinritten als de schoonmakers binnenkomen. Die hebben geweldige haast. Het gebeurt een paar keer: snelle klop, ze zijn er nog, damn.
We pakken de fietsen en lopen van de boot. Ik zie het station Scandanavienkai binnen handbereik , mensen wachten op de trein, maar hoe je daar komt? Het enorme haven is omheind en we fietsen het helemaal uit , de trucks volgend. Een klim eruit en een heel stuk terug , heuvelafwaarts naar het station.
We kunnen een trein een uurtje eerder pakken als verwacht omdat een meisje mij vraagt hoe laat de trein gaat…na goed kijken samen met haar ontdek ik dat. D’as mooi, wat meer tijd in Hamburg.We kunnen daar eten en drinken voor de tocht naar huis. In Hamburg is het twee uur wachten op onze trein. We vinden een bankje bij de taxi’s en kunnen het komen en gaan observeren. Heel veel leipe mensen in deze omgeving, geven ons straattheater .
We gaan ruim op tijd naar het perron waar onze trein aankomt waarvoor we gereserveerde plaatsen hebben. Al wordt het aangegeven is het een gok waar om te staan voor een snelle ingang in de juiste fietswagon. Nummer 3 moeten we hebben.
De trein is 5 minuten te laat.Het gaat naar Frankfurt. Bij Oberhausen moeten wij eruit.
Als die aankomt zien we dat we nog een end het perron af moeten lopen. Jaap staat een beetje apart van mij. Het is een drukte van jewelste : zo veel mensen stappen uit met enorme koffers, een invalide wagen moet er door richting lift, we komen in een fuik van mensenvlees terecht. Ik roep : Jaap, move. We spoeden ons naar het juiste wagon helemaal aan het eind van de trein. We komen aan als de laatste fiets voor ons naar binnen glipt. Ik gebaar dat deuren open gehouden moeten worden zodat we erin kunnen. We moeten nog alles van de fiets afhalen. Ik gebaar en roep het perron af dat we er nog op moeten. De deur gaat toch dicht, knopje open werkt niet meer . Ik ben aan het gillen, no! Heel het perron kan me horen zo hard. Ik kan me ogen niet geloven als de trein begint te bewegen, en rijdt weg. Ik gil, ik scheld ik heb het niet meer. We zijn gestrand in Hamburg. Gereserveerde plekken weg!
Een Duitse dame heeft het gehele drama zien gebeuren en zegt dat ze iemand erbij gaat halen. Ik bedank uitvoerig. Ik moet echt bijkomen van dit allen. Jaap is aan het zweren dat hij nooit meer met de fietsen op de trein gaat, dit is de druppel. Na een poos komt de dame toch terug, wat een schat. Een beambte heeft gezegd dat we naar de infobalie moeten. Ik zie dat de volgende trein naar Frankfurt over een uur gaat. Dat valt mee. Ik ga naar de infobalie om te checken dat deze wel in Oberhausen stopt. Vanuit Oberhausen gaan de treinen naar Nederland.
Bij de infobalie vertel ik hoe het is gegaan en dat we naar Den Haag moeten. Ik krijg een nieuwe treinschema van mevrouw uitgeprint. Als we deze treinen kunnen pakken komen vannacht nog thuis.
We staan paraat als de 17h45 binnenrijdt. Ik heb ondertussen de fietsers om me heen gevraagd om hulp.We hebben gekozen voor wagon 5 ipv 3, die is meer inzicht van de conducteur mocht die er zijn. Steeds meer fietsers komen aan. Zo gauw we zien waar wagon 5 is chasen we ernaar toe. Fietsgedeelte is leeg! We duwen als eerste naar binnen . De conducteur is met zijn neus erboven op. Ik zeg tegen hem in de drukte dat ik enorm gestressed ben, dat we echt op deze trein moeten en dat ik het zo uitleg. You have very nice shoes, voeg ik eraan toe.Het duurt erg lang voor dat alle anderen fietsers ook binnen zijn , ik help hun zo mogelijk, alleen al een deur open houden helpt. Onze fietsen staan naast elkaar op een kant , de andere fietsen hangen allemaal netjes. De trein begint te rijden. De conducteur staat naast me en ik begin uit te leggen. Me verhaal is nog amper gestart als hij begint met “ Oh it’s your fault it’s this mess, you can’t just hop on the next train, you’ll have to het out at the next station, safety first." Gelukkig heb ik het papiertje, het nieuwe schema. Ik zeg dat ik het overlegd hebt.Dat we naar NL moeten,en dat ik absoluut niet deze trein ga verlaten: you’l have to kill me first and drag me off. En weer hoe het is gegaan. Maar hij blijft in zijn verhaal. Ik zie dat er een plekje is tussen de hangende fietsen waar mijn fiets kan staan. Kom Jaap, we verplaatsen mijn fiets. Bagage stallen waar het kan. Ik zeg , kom we gaan zitten in het naastliggende compartiment. De trein rijdt lekker hard.
Bij Bremen is het even spannend. Worden we door het spoorweg politie uitgezet? Lijkt me onwaarschijnlijk . Ik hoor in Bremen dat er ook een trein vanuit Bremen naar Oberhausen gaat. Dat hadden we moeten doen, kleinere boemels nemen , al veel eerder in de middag daarmee beginnen. Die reserveerde plaatsen links laten liggen.
Conducteur komt met een collega kaartjes scannen. Al wat hij zegt is dat we over 20 minuten in Oberhausen aankomen en dat we onszelf en onze bagage daarop kunnen voorbereiden .
Als we onze voorbereidingen doen komen aan de praat met een jonge stel fietsers die ook zich bereiden voor de uitstap. We kunnen ervaringen van Letland uitwisselen , zij komen van de ferry uit Klaipeida , Litouwen. Ze wisten niet dat een ferry van Liepaja ook naar Travemunde vaarde.
Bij Oberhausen hebben we maar een kwartier overstap tijd. Klinkt veel maar het is heel krap. Het station Oberhausen is gebouwd in T vorm. Een tak noord -zuid, en de andere oost-west. Dat maakt het verwarrend. Er zijn liften . We worden opgewezen waar die zijn. Als we het perron op lopen komt de trein al en we moeten nog de gehele lengte doorlopen naar de juiste wagon. De treinen zijn heel lang. Deze gaat naar Amsterdam dus ik verwacht drukte maar het fiets gedeelte is geheel leeg! We spoedde ons erin en we kunnen comfortabel zitten met fietsen in de buurt. De compartiment hebben we zowat voor onszelf. Lekker eten, gelukkig heb ik voorraad. We maken alles op.
Bij Deventer wordt omgeroepen dat de trein omgeleid word richting Zwolle. We gaan niet naar Amersfoort waar we over zouden stappen. Zwolle! Nee, dan maar naar Amsterdam . Gelukkig kan ik op internet zien dat we vanuit Amsterdam , hopelijk nog op tijd een sprinter kunnen nemen naar huis. Als we Zwolle binnen rijden zien we aan de overkant van het perron een trein Den Haag Centraal staan. Kom Jaap, eruit.!We nemen die. Dus met sprint snelheid alles eruit, een paar meter lopen en daar alles weer in. Ook een lege trein. Nu zitten we snor. We komen thuis!
Bij centraal pakken we de boel weer bij elkaar, fietsen in maanlicht de rit naar huis in dit georderd, rustig land. Rond 1h00 lopen we binnen, eigenlijk maar een anderhalf uur later als de oorspronkelijke plan . We worden begroet door een heleboel verwennerij van Bonnie, voorlopig hoeven we deur niet uit.Wat een heelrijkheid!