Kl Dag 2
Door: Irene
Blijf op de hoogte en volg Irene
15 Januari 2015 | Maleisië, Kuala Lumpur
Het duurt lang voordat de gevallen vrouw ( nu met zwarte oog en dikke hand)en de gejetlagged man op de been zijn. Jaap voelt zich zowieso niet lekker. Wil alleen maar liggen, slapen. Ik verlang na de koelte en rust van een museum, specifiek de National Museum of Islamic art. Het gebouw hebben we gisteren gezien: modern met koepels en veel glas.Van de buitenkant al schitterend.Jaap komt mee maar haakt na een poos af, loopt weer naar huis . .
Ik blijf, het is prachtig.
'sAvonds hebben we afgesproken om met Lela te gaan eten. Jaap voelt zich nog steeds niet oke, geen trek in eten , slap. Een uitgebreide reactie op de warmte, jetlag denk ik. Hij blijft thuis, ik en Lela gaan uit, in haar grote auto.
We stappen in een chique gebouw, geen teken van eetgebeuren, pas als je echt bij je tafel zit merk je het buffet. Wat een rustige sfeer. We eten rijkelijk en heerlijk van het buffet. Een fantastische maal, alles vegetarisch.
Het is erg gezellig met Lela. Ze vertelt over haar jeugd in traditionele levensstijl in het huis van haar oma aan de oostkust, naast de paddyfields. Oma is nu overleden (ws door ratten ,leeftijd 67 jaar)Het huis op palen is er nog steeds, nu leeg (nou op dit moment vol hulpgoederen voor de noodlottige situatie aan de oostkust) Soms gaat Lela met haar ouders nog na het huis en slapen ze met z'n allen op dunne matrassen op de grond. Daarom moet Lela z'n grote auto, om alles te vervoeren (plus de familie) Het is 7 uur rijden.
Lela had al verteld van de blinde masseurs die in de Indiase wijk wonen en hoe goed die waren (juist omdat ze blind zijn) Gisterenavond wilde ik gaan maar Jaap voelde daar niks voor. Hij is niet iemand dat van massage houdt. Lela en ik gaan nu wel. Ik een fullbody hard massage en Lela de voeten. Wij liggen naast elkaar met een gordijn ertussen. Een oudere vrouw masseert mij. Heerlijk!Echt grondig, voor, achter, bijderzijds, dan weer. Zeker een uur is ze bezig. In het begin praten we wat, later valt er stilte. Heel ontspannend. 12 euro.
Er is een blinde gemeenschap in de wijk. Je ziet hun lopen met hun witte stokken ( geen honden gezien) Er zijn wel wat voorzieningen maar met het verkeer en hoe die scooters heen en weer dartelen: ongelofelijk dat dat goed gaat. Ze lopen vaak in groepjes, soms elkaar vasthoudend.
Thuis treffen we Jaap in redelijk goede staat, gaat wel (niks gegeten, veel gemist)
Voor mij een onvergeetlijke avond ( de vorige ook!), deze laatste in KL.
Ik blijf, het is prachtig.
'sAvonds hebben we afgesproken om met Lela te gaan eten. Jaap voelt zich nog steeds niet oke, geen trek in eten , slap. Een uitgebreide reactie op de warmte, jetlag denk ik. Hij blijft thuis, ik en Lela gaan uit, in haar grote auto.
We stappen in een chique gebouw, geen teken van eetgebeuren, pas als je echt bij je tafel zit merk je het buffet. Wat een rustige sfeer. We eten rijkelijk en heerlijk van het buffet. Een fantastische maal, alles vegetarisch.
Het is erg gezellig met Lela. Ze vertelt over haar jeugd in traditionele levensstijl in het huis van haar oma aan de oostkust, naast de paddyfields. Oma is nu overleden (ws door ratten ,leeftijd 67 jaar)Het huis op palen is er nog steeds, nu leeg (nou op dit moment vol hulpgoederen voor de noodlottige situatie aan de oostkust) Soms gaat Lela met haar ouders nog na het huis en slapen ze met z'n allen op dunne matrassen op de grond. Daarom moet Lela z'n grote auto, om alles te vervoeren (plus de familie) Het is 7 uur rijden.
Lela had al verteld van de blinde masseurs die in de Indiase wijk wonen en hoe goed die waren (juist omdat ze blind zijn) Gisterenavond wilde ik gaan maar Jaap voelde daar niks voor. Hij is niet iemand dat van massage houdt. Lela en ik gaan nu wel. Ik een fullbody hard massage en Lela de voeten. Wij liggen naast elkaar met een gordijn ertussen. Een oudere vrouw masseert mij. Heerlijk!Echt grondig, voor, achter, bijderzijds, dan weer. Zeker een uur is ze bezig. In het begin praten we wat, later valt er stilte. Heel ontspannend. 12 euro.
Er is een blinde gemeenschap in de wijk. Je ziet hun lopen met hun witte stokken ( geen honden gezien) Er zijn wel wat voorzieningen maar met het verkeer en hoe die scooters heen en weer dartelen: ongelofelijk dat dat goed gaat. Ze lopen vaak in groepjes, soms elkaar vasthoudend.
Thuis treffen we Jaap in redelijk goede staat, gaat wel (niks gegeten, veel gemist)
Voor mij een onvergeetlijke avond ( de vorige ook!), deze laatste in KL.
-
18 Januari 2015 - 14:56
Lo Van Son:
Dat was wel schrikken denk ik die val maar gelukkig alleen blauwe plekken in plaats van botbreuken sterkte en nog veel kijk plezier.
lo van son -
18 Januari 2015 - 16:03
Nicoline:
Fijn dat je na de eerste letterlijke tegenvallers ook al veel mooie dingen hebt kunnen doen. Hopelijk herstellen jullie allebei snel. Heel veel plezier de komende weken! -
19 Januari 2015 - 13:48
Aart:
Schrikken zeg, maar goed dat je 'gewoon' door kon. Ook Jaap sterkte, en een heel fijne tijd!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
