Tallinn dag 2

We gaan naar de dierentuin! Met de bus. Dankzij internet kan ik ontdekken dat elk uur bus 27 vanaf een stop ongeveer 500m van ons huis, vertrekt. Op de bus proberen we een kaartje te kopen maar de buschauffeur verkoopt geen kaartjes. Hij wuift ons door : for free. We bedanken hem uitvoerig als we uitstappen met veel gewuif en gebaar. Hij antwoord met een halve glimlach.

Bij de kassa van de dierentuin vraag ik 2 senioren kaarten (nu behoor ik ook tot de groep pensioenado) De caissière vraagt 10 euro. Ik herhaal 2 met handgebaar. Nog steeds 10 euro. We gaan door de poort en nu snap ik het, we zijn aangeland bij de kinderdierentuin! Daarom zo goedkoop. Dat staat op de kaart aangeduid en hier op borden. Ik wil terug, we willen naar de volwassen dierentuin. Bij de poorten kunnen we natuurlijk niet terug. Een mevrouw komt aan, wat schort. Ik leg het uit. Zij roept een jongeman. Leg ik opnieuw uit. Dat we naar de echte dierentuin willen. Hij legt uit dat er maar een dierentuin in Tallinn is en dat is deze. En dit is de kinder sectie. Oh! Goed! Hij heeft een plattegrond in zijn hand, laat we die maar meenemen.

Er zijn gelijk links veel weiden met diverse soorten schapen/geiten. De twee liggen genetisch heel dicht bij elkaar. Ze evolueren in elkaar over , zo lezen we in het engels. Deze soorten komen voor vaak Tibet, Himalaya, al die Stan landen in die contreien, ook Arabia. We lezen hoe ontzettend bedreigd ze zijn, vaak nog minder als 1000 of 800 over in het wild. Ze hebben vaak enorme geweien, gekruld of in bochten. Ze worden gejaagd voor dit ,“medicinal purposes”, net zoals de neushoorn. Maar hier hoor je nooit wat over. Geen groepen wie hun beschermen..(of wel?)

Het is een prachtige dag, een prachtige dierentuin.Zo veel soorten die we nog nooit gezien hebben. Ook een tropicana. Hier zijn veel slangen , hagedissen van allerlei soort actief. Alsof ze voor ons opkomen in een uitvoering. Opvallend is dat je de gehele dag geen verzorgers ziet. Geen personeel . Er worden geen voedertijden aangekondigd. Ik zie op borden dat ze plannen hebben voor de dierentuin: om werelddelen te maken zoals veel dierentuinen in Nederland dat doen. Het is nu tamelijk modern met oudere gedeeltes.

Qua publiek is het goed bezet. Allerlei gezinnen , jonge mensen, opvallend weinig senioren als wij. Het klinkt alsof we of Ets hoor, of Russisch. De grens is nog dicht zo ver ik weet maar er wonen veel Russen in Estland, al helemaal veel in Letland. Wb Europese toeristen: nihil. We moeten de eerste nog tegenkomen. (Ik denk aan de Duitse fietsfamilie maar dat was Finland )Oh ja, ik had nog niet gezegd: geen corona, geen mondkapjes. Er is wel her en der een sanitizer te bespeuren of dat er maatregelen nog zijn bij bv een kassa.

De dierentuin is op een zaterdag tot 20h00 open maar me nemen de bus van 19h45 (ik had de tijden opgeschreven) Hoe gaan we het doen met de kaartjes? Ik vraag bij de busschauffeur te betalen maar ook hij wuift ons door: for free zegt hij. Deze man is broodmager, zijn gezicht is helemaal ingeklapt.

Thuis eten we een maaltijd gemaakt op Raul’s high tech conductie plaat. Het gaat razendsnel .

Jaap leest boeken van de planken van Raul. Ik heb de apple die overuren maakt. Gelukkig heb ik die meegenomen .