Dag 22 Van Vinniers naar Jyderup

Het wordt vandaag onze zwaarste dag wat fietsen betreft. Eerst naar Ebeltoft, en daarna naar de ferry, 5km zuidelijker. Vervolgens met de veerpont  naar Sjelland. Dat is het eiland waar ook Kopenhagen op zit , al zijn we niet van plan die te bezoeken. Vanaf de pont fietsen we 60km naar Jyderup.
Ik verheug me op deze dag vanwege de afwisselling en  de mooie tochten. 
Het pakken van een veer levert altijd de nodige spanning op dus ook deze. Dat gooit roet in het ijzer wb de eerste tocht al is het prachtig met bijbehorend weer. 
De prijs van de ferry vinden we exorbitant: 50 euro pp!Wij rekenen bij de bistro af.Ik vraag de dame 'what!? are you sure? one  way!' Dan een zit plaats scoren tussen de massa.Niks mis met de stoelen maar ik zit naast een gezin waarvan of de een of de ander steeds langs moet (dat krijg je van al dat snoep) en mijn tenen worden platgetrapt. Er is geen buitenzitplaats. Wij zitten ook dichtbij  de wc's. De handdroogblazer is tijdens de gehele reis constant aan het werk. 
De ferry komt aan bij Odde , een lange schiereiland. Prachtig is het met zee aan twee kanten. Ook hier veel klimmen! Een autobahn klieft het landschap. Daar mogen wij niet op. Het is zoeken waar dan wel, maar dankzij iphone4s en Here vinden we een route. Dit is vakantieland met heel veel zomerhuisjes. Het maakt het veelal privegebied met weinig (?geen) publiekeruimte...bankjes enz. Niet voor het eerste keer gaat door mijn hoofd dat gebieden als dit beschermd had moeten worden. Nu is het te laat. Voor onze pauze moeten we uit nood een privegebied betreden en onder een afdakje van een schuur schuilen want het regent.De eigenaar komt polshoogte nemen. Wij stellen ons voor. Zijn engels is  slecht, hij denkt dat we van hem thee verlangen. Nee,dat hebben we zelf bij ons maar we willen ons even hier tussen uw maaimachines parkeren.
Vervolgens kms van hetzelfde soort: vakantiehuisjes, werkelijk ongelofelijk. Tijdens een bui schuilen we tegen een afdakje van een schuur al leunend tegen een afgedankte stoel. Na de bui eigen ik een rots toe. Staand eten vertik ik.
5 km voor eindbestemming doe ik boodschappen en daarna houden we een ordentlijke pauze in het groen met koele karnemelk: energie opkrikken.
Svend en Susanne wonen in een huis van meerdere verdiepingen tegen een helling aangeplakt.Als we de grote tuin vol oude bomen en prachtige perken doorlopen komen we bij een kleine cabin. Hier slapen wij. Er is electriciteit en een koelkast maar geen stromend water. De badkamer en keuken gebruiken we van het huis. 50 m verderop begint het Scasso meer. Van onze terras hoor je het geroesemoes van de watervogels.
Svend verwelkomt ons met thee. We kunnen in en uit net zoals we willen. De keuken en badkamer zijn op de begane grond, verder wonen zij hoger in het huis. ' Our home is your home.'
Ons huisje is gezellig ingericht en we hebben een eettafeltje met stoelen. Mijn schapenvacht gaat op een en we beginnen te eten.Tijdens zie ik een rolgordijn voor onze dubbelopenslaande deur. Oh kijk !...en ik trek eraan.Ook goed tegen eventuele muggen, Jaap's fobie. Prachtig! Wij eten door en ik zie de kale roed bovenin: oh nee he, ik ben altijd zooo voorzichtig met rolgordijnen en juist met deze maak ik Het beginnersfout. Hij gaat idd niet meer omhoog. Ik voel me tot mijn bot toe ziek erover. Om de deur uit te komen moeten we erachter kruipen dat hem ook geen goed doet. Wat een domper op onze start hier, wat een binnenkomer bij Svend en Susanne: our home is your home...