Zeiling 4, Taufkirchen, Bayeren

16h15, een half uur later als Jaap's aankomst spoed ik naar Starbucks, onze ontmoetingsplaats. Ik loop 3 keer door de smalle, drukke zaak. Geen Jaap. Ik bekijk ieder persoon of die echt Jaap niet is want het verbaasd mij zo, ik had hem nu verwacht aangezien ik juistte laat ben. Ik haal mijn ipad tevoorschijn en begin met het plannen van een route naar Helga. Fantastisch internet!

Na een uur nog steeds geen Jaap. Ik ga rondlopen, hoognodige WC, ik check hoopvol maar met weing verwachting een andere koffie zaak, ik informeer bij een behulpzame dame of er vertragingen zijn geweest maar zij wil de exacte trein weten waar Jaap op zou hebben gezeten. Dat heb ik ergens in de mail...misschien. Ik besef wat een penibele situatie dit is: Jaap kan mij niet bereiken vanwege mijn mobiel; onze bestemming voor vannacht is 80km oostwaarts 'in the middle of nowhere'; Jaap heeft dit adres niet, bovendien is het niet te bereiken met openbaarvervoer; vroeg of laat (en het wordt steeds later ) zal ik toch moeten opstappen om naar dit adres te gaan. Ik ga mailen, waarbenjijnu doen en probeer niet aan de klok of de tijd te letten. Ik weet het gewoon niet meer. Dit was de situatie waar ik bang voor was, het meest kwetsbare punt in de vakantie. De buurman zei het al: jij en Jaap elkaar treffen in zuid Duitsland? De drukte in Starbucks gaat onverminderd door, wat loopt het daar goed. Niemand let op mij.

Helemaal verdiept in mijn ipad voel ik en hoor ik plotseling de bekende Jaap achter mij. Ik barst in tranen uit. Opluchting doet dit te kort; totale dankbaarheid dat wij weer samen zijn. Het blijkt dat de trein Amersfoort Hannover uitviel door technisch mankement. Jaap moest 2 uur wachten op Amersfoort voor een volgende trein. Heel simpel, dus 2 uur te laat. Bovendien heeft Munchen station zelf veel oponthoud vanwege de vluchtelingen. ( geen v gezien, mijn hele trip niet)

Het parkeren is het duurst wat ik ooit heb meegemaakt. Maar niks maakt me meer uit, we zijn samen.
De rit naar Zeiling 4: mensen ik zal jullie de details besparen. Normaliter zou deze rit 1,5 uur duren. Maar wij doen er 5 uur over. Veel maken we mee,diverse mensen vragen wij de weg. Toch een papieren kaart kunnen scoren van het gebied. En alleen maar vriendelijke mensen. Zelfs de Pool die kwaad is dat ik rakelings hem mis door een fout van mezelf, druipt af met zijn boosheid. En elke half uur zeg ik: het kan me niet schelen , jij bent er.
Op laatst, tegen 23h00, lopen we  door de boerderij van nr 3 op zoek naar nr 4. We maken Ton en zijn vrouw verschrikt wakker. Hij wil dat wij op het plaatsje komen zitten, op visite zowat. Hij legt uit waar hij denkt we moeten zijn voor nr 4. Daar gaan we , op een andere heuvel zoeken. Als we daar van start gaan met onze zaklampen,komt Ton aan in zijn auto. Nr 4 is toch ergens heel anders heeft hij bedacht. Hij begeleidt ons daarginds.Helga en haar man zijn net bezig hun tanden te poetsen, hadden de sleutel voor ons verstopt. We zijn binnen!Shoo! Dat was me een rit. 
Helga's bedden zijn superzacht ( wel heel lekker) ; mijn lichaam vindt het moeilijk om te adapteren. Vannacht nog keihard met een kussen van linnengoed, en nu een bed van veren voelt het wel. Maar, Jaap is er!
De dagen in Beyeren verlopen rustig en prettig in deze vredig, lieflijke omgeving. Helga heeft een kruidentuin waarvan ik mag plukken. Heerlijk!
 De avond voor mijn verjaardag vieren we dit in Wasserburg. Daar is een lichtshow. De Aldtstad is afgezet , we betalen entree en daar hebben we een wonderlijke avond. Gebouwen worden verlicht met patronen vanuit beamers. Overal is er wel iets te bewonderen in het teken van licht, fotografie of een originele opstelling met dit als basis. Het is gemoedelijk druk met eettentjes, muziek, en prachtig weer. Een fantastische belevenis. 
Mijn verjaardag zelf verloopt rustig met een boswandeling. Op de terug weg komen we Helga's moeder tegen. Zij is 80, loopt wat moeilijk en houdt van een praatje (dialect Duits) Zij komt op de thee. Toch visite op mijn verjaardag!
De volgende dag nemen we afscheid van Helga met hoop op aufwiedersehn.