Naar huis

Wij nemen afscheid van huize Terre du Reve (Droomland) Elly's vriend is er ook. Hij heeft al het eerste klus geklaard: het piep uit de deur van de koelkast.

We hebben tegenwind, en buien. Dat geeft gigantische wolkenpartijen,  donker, licht, half mistig, en af en toe de volle zon.

We stoppen bij neef Bert op de terugweg. Toevallig is het net lunchtijd (!) en Leonore heeft een feestlijke maal voor ons geprepareerd, zij is er zelf niet.Het contrast tussen Bert en Elly's huizen kan niet groter zijn. De keuken is pristine, wit, strak, glimmend, geen spatje ...de rest van het paradijs ook.Het is een verademing, een verruiming.

We lunchen als royaliteiten, en praten bij , over familie veel .' Lunchen jullie altijd zo?' ' Nee, natuurlijk niet!' antwoord Bert. Hij ziet er goed uit, verouderd niet . Hij is vastberaden om niet zijn tijd te vullen met het oppassen van kleinkinderen , geen vaste dag in ieder geval. Hij heeft er ondertussen 5. Ze gaan met een gezin naar Lanzarotte...ja ik kan veel meer vertellen..

Maar het is tijd om deze hoofdstuk vna ons leven te sluiten. Het is een mooie reis geweest, inspannend maar fijn dat het kan!  En smaakt naar meer, ook bij Jaap, godzijdank.