Van Rostock naar Wismar

Vandaag mooi weer maar tegenwind, schuin van links. Jaap heeft voor ons een route maar dat was niet nodig geweest : immer gerade aus langs de autoweg. Je merkt als je op de fiets zit hoe de auto onze planeet heeft overgenomen. Op elk willekeurige weg wij nemen (en hebben genomen) zijn er altijd auto's, vele ervan. Zij merken zelf niet hoe ze razen, hoe ze op een dodelijk projectiel lijken. Wij zijn dankbaar dat ze telkens weer ons ontwijken,  wel op tijd de bocht maken, ons niet afmaaien. Wij zijn hier te gast en zij tonen geduld. Wat is het ontzettend fijn als er voor luttele seconden of soms zelfs een aantal minuten onze gastheren afwezig blijven. Dat is zooo heerlijk. Soms worden wij  getrakteerd op een prive pad, dat is dan geweldig. Dan kan je weer de vogeltjes horen, want die zijn er altijd. 

Het is mooi gebied, licht glooiend. De wuivende roggevelden blijven prachtig, de koolzaadvelden zijn uitegebloeid , nu egaal groen, wat een mooi achtergrond maakt voor klaprozen en blauwe veldbloemetjes. Ik vermaak me op de fiets, kijk links en rechts, of naar boven, er is altijd wat te zien. Jaap (wie nu meestal voor rijdt) let alleen maar op de weg.

Wij nemen onze lunchpauze, op eerste gezicht op een onaantrekkelijke plek naast een DDR flat maar het valt erg mee en ik kan zelfs nog op een grasperk liggen in de zon. Zie je dat je voorordelen je soms in de weg kunnen staan?

Als wij vertrekken zien wij een gitzwarte lucht op de horizon. Staat ons wat te wachten? Tot nu toe hebben wij de buien in de verte geloosd zien worden.
Maar ditmaal is het raak en wij duiken een bushokje in. Die is al bezet met een fietser dus onze fietsen moeten buiten staan. De hemel barst los. Onze medeschuilaar  is bezig zaken te doen mbv zijn telefoon. 'Ik maak vaan een nood een deugd' zegt hij. Een Nederlander! Hij is in Wismar en Lubeck geweest, onze bestemmingen en hij gaat naar Rostock. 'Waar zijn wij mee bezig?' lacht hij. Hij moet nog 40 km terwijl wij nog maar 15 hoeven. Maar hij doet het op de bonnevois. ' Er is een leuke hostel in Rostock, erg aardig, ' zeg ik.

Zonde al te veel moeite vinden wij onze appartement in Wismar. Dankzij onze telefoon kunnen wij de beheerster bereiken en zij komt even later op de fiets ons binnen laten. Altijd spannend waar wij terecht komen, wat heb ik besproken? Onze fietsen kunnen binnen staan, super! Het appartement is op de eerste etage van een oud gebouw. Binnen is het een juweeltje! In een kabinet staan kristallen glazen, wij zouden de blok kunnen uitnodigen voor een feestje. Er staan 2 flesjes sect voor ons klaar. Wij hebben een brandschone keuken met een oven. Pizza's! Die halen wij om de hoek want wij zitten  op spuugafstand van de markt, in de altstad. Een mooie robuuste lederen bank vouwt uit tot een prachtig groot , stevig bed. Een bedbank. Nu herinner ik me dat ergens een bedbank was en ik dat als een minpuntje beschouwde. Nog eens een vooroordeel. Wel is het zo dat auto's (!) luid klinken door de ramen. Ze rijden tamelijk langzaam, maar op kinderkopjes dus dat raast, wel een geluid met enige vriendelijkheid. Elke voordeel heeft zijn nadeel, dat is echt zo. Maar ze zouden er goed aan doen om de Altstad autoarm te maken, dat doen ze wel meer in Nederland, of zo is mijn indruk (gelukkig woon ik in NL!)