Terug naar Stralsund

Jaap zijn  knie is ok (rust helpt, misschien een smeersel ook ) dus wij kunnen de fietstocht naar Stralsund, het terugkeer naar het vasteland,maken. Wij rijden over de autowegen, Op Wittow nog rustig maar ze worden steeds drukker naar mate  we naar het zuiden gaan. Ze zijn nauw, zonder streep, Wij, met onze dikke fietstassen bezetten een halve strook. Auto 's moeten op de andere weghelft om ons te passeren.Maar er zijn tegenliggers, en veel, heel veel ( niet allemaal ) willen toch hun snelheid behouden. Jaap rijdt voor en ik kan zien hoe vaak een voorbijvliegend  brede,lange auto net optijd voor Jaap induikt om een tegenligger te ontwijken, met milliseconde preciezie. Wij tuffen door met onze meewind.

Pech onderweg!Een pedaal van Jaap begeeft het. In Zweden was het rechts ,nu links. Jaap heeft hem bij zich en binnen een paar uur is het opgezet door een reparateur in een dorp. Mooi! Whew!

Op een gegeven moment, aan de eind van de middag stuiteren wij op de hoofdweg Stralsund/Bergen/Sassnitz. Hier is de weg wat breder, met een streep. Na 100 meter gaan wij terug. De auto's rijden nu snel in de file, aan weerskanten. Het zal niet goed gaan als wij hun vergezellen.

Wij bestuderen de kaart en vinden een route ten zuiden,niet parallel maar wij komen d'r wel. Het is een mooie rit maar op den duur ook erg druk op de nauwe wegen. Wij komen een ongeluk tegen. Ik wordt erg boos en zeg zie nou wel wat er gebeurt! Dat krijg je! Jongen mensen staan naast hun wrakken, nu nog in verdwaasde toestand maar ze staan, ze leven! 3 ambulances staan er ook maar ze hebben weinig te doen. Gelukkig, want bomen flankeren de weg. Deze jongelui zijn door de oog van de naald gekropen, een ervaring die hun altijd bij zult blijven...

Op de brug naar Stralsund stoppen wij om foto's te maken, een mooi perspectief vanuit de lager brug waarop wij staan. Wij komen in gesprek met een wandelaar. Hij vertelt over zijn vrije leven, en dat boeken stress geeft. Dat is wel waar tot zekere hoogte, alles heeft zijn voor en nadelen. Boeken hoeft niet in Duitsland. Wij  passeren talloze zimmer frei's en fewo's (ferienwoningen) waar we ook gaan. Maar wij hebben een programma dat wij afwerken, dat geeft ook een zekere rust, je hoeft niet dagelijks te overleggen, zullen wij blijven of zullen wij gaan? Dan was ik ws. pas ergens bij Bugewitz! Enfin, hij vertelt dat dit weekend havenfeest is in Stralsund. Oh jee, da's geen goed nieuws. Dat betekent herrie!

Wij checken in in onze bekende hostel in Stralsund. Het schijnt vol geboekt te zijn, ja alle 60 bedden. Wat een verschil van vorige week! Wij hebben nu een kamer, minder mooi, met uitzicht op de stad en haven. Dat komt goed uit want wij worden getrakteert op een mooi vuurwerk show.. Daarna is het inderdaad luidruchtig; de kamer wordt te warm en benauwd als je de raam dicht doet. Ik verlang naar mijn feriendorf , misschien hadden wij daar toch langer moeten blijven. Maar het programma is gezet. Zo is het.