Dag 24 Mdloti Beach en Umhlanga
Door: Irene
Blijf op de hoogte en volg Irene
19 Maart 2014 | Zuid-Afrika, Umhlanga
De dag begint wat meer wispelturig, maar wij willen snorkelen! En alle 4 tegelijk. Wij gaan dus als eerste op zoek naar snorkels. Eerst de locale sport winkel : nee, ook geen beach umbrella wat Annemieke nu zoekt. ('More stuff' zegt Georges) Wij vinden 2 mooie snorkels bij 'The food Shoppe' ,de laatste. En een mooie. simpele paraplu. Wie had dat gedacht?
Linea recta naar het strand en we beginnen. Het water is wat hoger als gisteren en zicht is nog beperkt, maar ik zie, ik zie... Tot mijn genoegen is Jaap ook in het water: ' De Indische Oceaan!' zegt hij met een blij gezicht. Snorkelen is voor hem geen optie omdat hij een brildrager is, jammer.
Even later kijk ik strandwaarts tijdens een masker- ontwater-sessie en zie consternatie rondom ons plekje. Allerlei mensen staan , sommige bewegen, onze igloo is verdwenen, zoals de nieuwe paraplu. Plots is een extreem harde wind ontstaan, alles woei in het rond en moest gered worden. Als je op strand bent wordt je gezandstraald. Saskia neemt alle spullen mee in de auto, Jaap en Georges gaan ook naar huis en Annemieke en ik proberen te zitten achter de rotspartij , bij de maanlandschap. Wij vinden daar een lekker plekje uit de wind en in de schaduw. Lekker klesse bessen met z'n 2 en.
Wij kunnen het toch niet laat maken want The Sharks Board (TSB) staat voor Jaap en ik op het programma, en 14h00 is feeding time zegt Georges. Wij worden daar gedropt door A & S en wij komen net op tijd binnen voor de infofilm. In mijn geboortejaar, 1958, begon TSB met het uitzetten van netten langs 38 locaties langs de Natal kust om badgasten te beschermen tegen shark attacks. Heel effectief liet de film zien. Dagelijks vertrekken bootjes (men mag als toerist mee) om de netten te controleren op vangsten. Men voelt aan het net en als het zwaarder weegt wordt het net opgehezen: levende vangst wordt bevrijdt en dode wordt meegenomen naar TSB.
Na de film ( er is tamelijk veel belangstelling deze dag) volgen wij de groep na een tentoonstellingsruimte buiten , en daar op de roestvrijstale tafel ligt een 1,5 meter lange Hammerhead shark, zijn ogen prominent aan de uiteinden van zijn platgedrukte kop. Levenloos. Iedereen gaat zitten dus wij ook. Het duurt een tijdje voordat er iets gebeurt ( wel met verontschuldiging) maar dan verschijnt een zwarte dame op het toneel en zij vertelt snel en met zwaar accent over de TSB ( ik weet niet meer wat zij allemaal vertelde, het ging echt te snel.) Maar, een hulp komt aan en hij begint met het dissectie van de haai voor onze ogen! Ze vertelt over de huid terwijl de 'hulp' de incisie maakt; de lever als dat uit de snede getrokken wordt: twee grote koperkleurige vette lobulen, de dikke darm terwijl die hulp de ontlasting eruit knijpt; de maag wordt geleegd: de haai had net een vis gegeten voor zijn onfortuinlijke dood, bijna heel ingeslikt , het kop ontbrak ;een piepklein hartje. Wat een vertoning! Ik vindt foto's maken onsmakelijk, dus die zijn er niet. Jullie moeten met deze beschrijving het maar doen...
Er zijn geen levende haai wat om 14h00 gevoedt wordt!
'sAvonds met z'n allen naar Bradley en Kelly wie ook in Umhlanga wonen. Wij gaan met z'n allen eten in the Cabana's waar Saskia vroeger werkte!
Heel gezellig! Lekker buiten eten tijdens een regenbui, en met het geluid van de surf. De twee geluiden zijn moeilijk uit elkaar te scheiden.
Linea recta naar het strand en we beginnen. Het water is wat hoger als gisteren en zicht is nog beperkt, maar ik zie, ik zie... Tot mijn genoegen is Jaap ook in het water: ' De Indische Oceaan!' zegt hij met een blij gezicht. Snorkelen is voor hem geen optie omdat hij een brildrager is, jammer.
Even later kijk ik strandwaarts tijdens een masker- ontwater-sessie en zie consternatie rondom ons plekje. Allerlei mensen staan , sommige bewegen, onze igloo is verdwenen, zoals de nieuwe paraplu. Plots is een extreem harde wind ontstaan, alles woei in het rond en moest gered worden. Als je op strand bent wordt je gezandstraald. Saskia neemt alle spullen mee in de auto, Jaap en Georges gaan ook naar huis en Annemieke en ik proberen te zitten achter de rotspartij , bij de maanlandschap. Wij vinden daar een lekker plekje uit de wind en in de schaduw. Lekker klesse bessen met z'n 2 en.
Wij kunnen het toch niet laat maken want The Sharks Board (TSB) staat voor Jaap en ik op het programma, en 14h00 is feeding time zegt Georges. Wij worden daar gedropt door A & S en wij komen net op tijd binnen voor de infofilm. In mijn geboortejaar, 1958, begon TSB met het uitzetten van netten langs 38 locaties langs de Natal kust om badgasten te beschermen tegen shark attacks. Heel effectief liet de film zien. Dagelijks vertrekken bootjes (men mag als toerist mee) om de netten te controleren op vangsten. Men voelt aan het net en als het zwaarder weegt wordt het net opgehezen: levende vangst wordt bevrijdt en dode wordt meegenomen naar TSB.
Na de film ( er is tamelijk veel belangstelling deze dag) volgen wij de groep na een tentoonstellingsruimte buiten , en daar op de roestvrijstale tafel ligt een 1,5 meter lange Hammerhead shark, zijn ogen prominent aan de uiteinden van zijn platgedrukte kop. Levenloos. Iedereen gaat zitten dus wij ook. Het duurt een tijdje voordat er iets gebeurt ( wel met verontschuldiging) maar dan verschijnt een zwarte dame op het toneel en zij vertelt snel en met zwaar accent over de TSB ( ik weet niet meer wat zij allemaal vertelde, het ging echt te snel.) Maar, een hulp komt aan en hij begint met het dissectie van de haai voor onze ogen! Ze vertelt over de huid terwijl de 'hulp' de incisie maakt; de lever als dat uit de snede getrokken wordt: twee grote koperkleurige vette lobulen, de dikke darm terwijl die hulp de ontlasting eruit knijpt; de maag wordt geleegd: de haai had net een vis gegeten voor zijn onfortuinlijke dood, bijna heel ingeslikt , het kop ontbrak ;een piepklein hartje. Wat een vertoning! Ik vindt foto's maken onsmakelijk, dus die zijn er niet. Jullie moeten met deze beschrijving het maar doen...
Er zijn geen levende haai wat om 14h00 gevoedt wordt!
'sAvonds met z'n allen naar Bradley en Kelly wie ook in Umhlanga wonen. Wij gaan met z'n allen eten in the Cabana's waar Saskia vroeger werkte!
Heel gezellig! Lekker buiten eten tijdens een regenbui, en met het geluid van de surf. De twee geluiden zijn moeilijk uit elkaar te scheiden.
-
26 Maart 2014 - 16:14
Thea:
Hoi Jaap en Irene,
Dit klinkt allemaal ook heel leuk!!!Ben wel een beetje jaloers,maar wie weet komt er nog eens een herkansing.
Zijn jullie goed thuis gekomen vanochtend?Geen last meer van de NSStop? -
26 Maart 2014 - 16:14
Reinder:
Hoi Irene, nog haaievinnesoep gegeten? Snorkelen daar lijkt me heel leuk. Groeten van iedereen. Op 2 april is DPzaal bezet, dus geen taichi.
Nog veel plezier! -
26 Maart 2014 - 21:20
Bon:
Oh nou ben heel blij dat er geen foto's zijn bij het verhaal;) -
26 Maart 2014 - 21:22
Bon:
Ooh dat was de laatste al! Nou ik heb genoten van je blogs weer mam, heel leuk, avontuurlijk & grappig! Blij als jullie weer veolig thuis zijn, tot snel! Xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
