Donderdag, fietsen naar Overijse

Donderdag 5 april

Vandaag fietsen wij naar Overijse. Dat ligt te zuiden van Tervuren, en dat ligt zuidoost van Brussel. Hopelijk hebben wij even nog wat tijd voor Leuven, dat ligt Noord-Oost van Brussel, op onze route. Goed.
Wij nemen afscheid van Chris en duiken in de goede richting. Binnen 2 minuten hebben wij de dagelijkse discussie : Jaap is pro autoroutes en ik ben pro fietsroutes ('tuurlijk Jaap wil ook liever op een fietspad fietsen maar het gaat hem om het meest directe pakken gewoon. Ook de ondergrond is voor hem belangrijk, zeker geen keien en dat kom je wel eens tegen hier in Belgie)
Ik wil in de natuur fietsen, liever geen verkeer en zeker niet langs een autoweg. Getver, ik krijg een hekel aan auto's op een fietsvakantie, zij lijken meer en meer op blikke, razende monsters en ze zijn overal en alles overheersend. Wij leven ook op twee verschillende werelden lijkt het. Dat begrijpen ze in Belgie wel en daarom is het fietsnetwerk apart van de autonetwerk. Als je een kiest is het moeilijk om te switchen naar de anderen (bovendien riskeer je dat je na een snelweg geleidt wordt: verboden te fietsen.een beetje vergelijkbaar met Zweden) )Dus , je begrijpt mij als ik koste wat kost op de fietsroutes blijf. En omdat je de jarenlang ontwikkeld ANWB netwerk (weet je wel, de rode borden met plaatsnamen, de vertrouwde paddenstoelen..) in Belgie niet heb ( fietsen in Belgie komt pas in zwang) heb je alleen maar de knooppunten , en dan verwachtte ze dat je goed voorbereid van huis gaat want er zijn maar zelden borden wat de knooppunten aangeeft (in NL is er bij ELKE knooppunt een bord, daar hoef je bijna niet met een kaart van huis, je kan alles ter plekke bepalen)

Nou ook omdat de eerste fietsdagen zo relaxt zijn verlopen (ok ,wel telkens die discussie maar daar leer je mee te leven!) heb ik deze dag eigenlijk amper voorbereid. We zouden gewoon de langeafstand route via Leuven naar Overijse volgen, simpler kan niet.

Nou je raad het al : niets is minder waar. Ik zal de details jullie besparen (thank God) maar het wordt  een helse tocht. Deze zwaarte hebben wij nog nooit meegemaakt. Ik ( ja Jaap volgt altijd trouw , natuurlijk met tegengas bij tijd en wijlen) maak fout op fout op fout met het gevolg dat wij een ongans fietsen uiteindelijk over heel moeilijk terrein : heuvels, (het blijken de uitlopers van de Ardennen te zijn) kinderkoppen of loszand soms als ondergrond, echt door the middle of nowhere.Prachtig allemaal maar wij kunnen door tijdsdruk hier weinig van genieten. Wel hebben wij meewind(!) en het blijft droog ondanks het dreigende lucht. Het wordt donker en ik heb visioenen om in deze onherbergzame koude te moeten overnachten (zonder hangmat of slaapzak zoals in Visby, en zeker geen zacht gras achter een heg) Gelukkig treffen wij toch na wat hulp een verlichtte weg naar Overijse. Er zijn zelfs bordjes (misschien zijn de twee toch niet zo onverenigbaar als wat ik denk)  Overijse blijkt op hele steile gebied (  het huis van Astrid en Dick is bovenop een 8% klif) gebouwd te zijn. Het is allemaal zo moeilijk te plaatsen als wij aankomen dat wij in het dorp zelf heuvel op en heuvel af moeten zoeken naar de goede straat. Uiteindelijk worden we begeleidt door een knul in een BMW en wij komen  om 22h45 aan.Wij zijn echt aan de eind van onze Latijn.Wij hadden om 14h00 onze laatste pauze gehad, en daarna alleen maar doorgestoomd. Astrid en Dick (zij fietsen zelf ook) zijn vol begrip en wij komen bij met een lekker bak warme thee...Zo kan het dus ook lopen. Vanaf nu beter voorbereidt op weg en Belgie niet onderschatten...

Maar wij zijn binnen bij nogmaals een stel hartelijke mensen, en slapen in een lekker warm bed (alhoewel, door alles krijg ik z'n slapeloze nacht, mijn lijf is zo actief geweest dat die denkt in de nachtdienst te moeten!) Ach, zo gaat het soms.