Dag 40 Van Johannesburg naar Leidschendam

Wij vliegen met Air Kenya, een primeur.
De bagage wordt op een weegschaal in de incheck hal gewogen en er wordt op papiertjes geschreven. Gelukkig lijken ze tevreden en hebben we geen overgewicht. We zitten toch wel iets boven de 20kg pp. Gelukkig hoef ik me niet druk te maken over de wormen. Marion had gezegd dat het wel gekund had, ze waren onontdekt door kunnen komen. Enfin, vervolgens moeten we de bagage naar een meneer slepen wie elk stuk helemaal in plastic wikkelt, gratis.. for  security.Ook de worm farm die mooi  is ingepakt wordt gewikkeld.Ik vertel meneer dat dit overbodig is en zonde van al het plastic, de aarde stikt erin. Het is alsof al die koffers inderdaad stikken. Meneer gaat door met zijn werk, zwaar werk is dat :honderde koffers wikkelen, eerst tillen op een draaiend plateau met 2 uitsteksels waarin de koffer past, dan met kracht diverse malen in de rondte, bagage stuk keren dat ook de andere richting gepakt wordt en vervolgens de bagagestuk , dat tussen de 10-20kg weegt,van het plateau tillen. Vaak plakt de plastic rondom die twee uitsteeksels en vermoeilijkt het het verwijderingsproces. Deze gast hoeft niet naar de sportschool!
Vervolgens worden lijsten gemaakt van de bagage stukken, geschreven met de hand.Enige hulp hierin steldt de ploeg niet op prijs.Ik loop in de weg. Ik wil dat de bagagestukken uiteindelijk op de band belanden...Als me gevraagd wordt wat die dozen zijn zeg ik 'brewing boxes' , de waarheid maar men zal geneigd zijn om aan alcohol te denken en niet aan een worm farm om misschien alsnog op zoek te gaan naar wormen....
Onze vlucht, van JHB naar Nairobi, is vertraagd. We gaan op zoek naar een rustig plekje dichtbij de gate. Ik ga lekker plat op een bank met schapenvacht en deken, Jaap staart voor zich uit. Ik luister naar de geluiden van het vliegveld: geroep en gepraat van werklui, eerst speelt in een bar hard muziek (in de verte) , schoonmaak wagens met ploegen, ophaalkarren, plastic wordt geknakt. Na verloop van tijd wordt het rustiger.
Eindelijk mogen we boarden.Ik heb het aller achterste zetel naast het raam, Jaap er naast.Wat een schouwspel maakt Gauteng in de lucht! Een enorme plakaat van lichtjes, licht strepen, vierkantjes , zo ver je oog bereikt.Naar mate we naar het noorden vliegen dooft dit uit tot je helemaal niks meer ziet...tot de ochtendglorie over Nairobi. Kenya lijkt een mooi land. Het is groen , bruine rivieren door open landschap.
Passagiers zijn voor de overgrote deel zwart, rustig en bedeesd. Het is natuurlijk een stille tijd tussen 2 en 7 maar er heerst absolute rust. De zwarte personeel zijn netjes, exotisch, mooie mensen. Black is beautiful! In het algemeen heb ik veel meer moeite met blanke vreemden. Dit , blank, grietje naast me bv. terwijl ik dit schrijf.Niet te filmen! Zij heeft zojuist haar hele tas uitgemest en er komt een ongeloflijke gore zoete lucht uit. Vervolgens maakt ze een uur lang haar gezicht op met allerlei viezigheid, duizenden poedertjes en blikjes , kwastjes, de bewegingen zijn onophoudelijk. Zij raakt geirriteerd als de vliegtuig een stootje geeft.Bovendien  loopt ze zowat in haar blote kont. Ze heeft ongeveer 4 bier op  en haar vriend ook, die zit aan de andere kant van het gangpad.Ik denk dat die uit hun tassen komen.Dat  maakt hun duidelijk losser en giegelijker. Zeer irritant na z'n lange reis. En als ik de andere kant keer, zie ik de geweldadige beelden van Jaap's films.Het is moeilijk me te beheersen. Ik weet dat mijn zus Marion hier een antwoord op zou hebben :koekeloeren in het tasje. Ik laat mijn alleboog spreidde voorbij de armleuning...

Voor de tweede reis, Nairobi-Amsterdam moeten  we haasten vanwege de vertraging van de eerste.Deze vlucht wordt aangeduidt als 'on time'.
Tijdens het in de rij staan in de sluis zie ik hoe de  bundels plastic bagage op de band het vliegtuig in worden geladen.Ik kijk in de hoop iets bekends te zien.Als iedereen eenmaal zit en wacht vertelt de piloot dat er wat aan de hand is/was met de bagagesorteermachine en dat we hierdoor vertraging oplopen. Het blijft een hele poos stil. Vervolgens meldt hij dat we op de sleepwagen moeten wachten. Uiteindelijk komt er toch heel langzaam beweging in het vliegtuig. We kruipen vooruit of we stoppen. Ondertussen wordt het  steeds warmer in het vliegtuig en benauwder. Een vertraging van een uur is erin geslopen.We moeten op een landende vliegtuig wachten meldt de piloot, in keurig engels. We weten hoe en waarom, daar schort niks aan.Maar als er vertraging is kan je beter op het vliegveld wachten, we moeten nog 8 en half uur als we eenmaal de lucht in zijn. Liever checken dat die zaken in order zijn voordat je de mensen de kist in stuurt...Qua service , vriendelijkheid, eten, ook ruimte is het prima met Air Kenya . De kapitein komt een rondje maken tijdens de vlucht.De logistiek en organisatie van de grond rammelt en dat is jammer voor Air Kenya.
Die tweede rit wordt echt een hele lange zit. Ik zit op mijn schapenvacht en bij de wc ga ik regelmatig oefeningen doen terwijl ik voor de wc wacht, maar toch...een hele lange zit. Jaap zit achter elkaar films te kijken. Hij staat bijna nooit op en is amper in slaap gesukkeld. Kennelijk wil hij in halen. We hebben zelden TV gekeken deze weken. Geen nieuws! Wat een heerlijkheid! Alsmaar buiten, in de natuur.
Zoals altijd , als ik Schiphol binnen treedt voel ik rust, kalmte. Hier heerst order ( terugkerend, niet zo zeer op de heen weg) Brede gangen, toileten waar alles werkt en koel fris water voor over je gezicht en door je strot. Thuis!
Binnen een mum van tijd is al onze bagage op 2 trollies en we lopen vol zelf vertrouwen door 'nothing to declare'. Ik zie van rechts een meneer lopen en inderdaad hij stopt ons heel beleefd. Het zijn toch die dozen wat hem nieuwsgierig maakt. We maken een praatje, over de reis, familie enz. Als hij en passant vraagt over die dozen zegt Jaap 'Dat is een worm-farm' . Niemand zegt iets over wormen.We wensen elkaar goede dag en we lopen richting treinen.
Bij Mariahoeve  station wacht Jaap's auto geduldig en ongedeerd. Het start in een keer. Op de straten heerst rust en order. Kruisingen zijn vrij van volk.
Lente is aangebroken.
 Thuis haalt Young een keek uit de oven en vertelt over zijn sollicitatie: veel ervoor geleerd en voorbereid. Het ging allemaal net op tijd met de vliegtuig en verdere reis. Het kwam handig uit met zijn vrije dagen van zijn werk.Hij moest 3 interviews doen , ook met de hoge pieten van dit heel groot bedrijf. Er waren meer sollicitanten en hij was de laatste. Hij kwam als sterkste uit de bus. Geweldig!
Het is heerlijk om thuis te zijn. Ik heb het gevoel dat ik ineens van alles moet doen...post, uitpakken, schoonmaken, eten klaarmaken, eten, drinken, tuin bekijken, planten bekijken...de orchideen bloeien nog steeds/ opnieuw.Eigenlijk is zowat de eerste wat ik doe een trip naar de milieu bakken. Al dat karton van de foto's en nog meer. Heerlijk dat de bakken er uberhaupt zijn. In Zuid Afrika gaat dat heel anders maar dat vertel ik jullie een andere keer want dat is z'n lang verhaal....