Dag 33 tot 39 Jukskei Park

We hebben vaker bij Saskia en Alan gelogeerd. Maar de logeerkamer is verkast en vernieuwt met een lekker groot bed en nog meer. In de vorige logeerkamer heeft Alan nu zijn office. Hij werkt van huis, heeft zijn eigen bedrijf waar ook zijn kinderen Colleen en Iain in werken, Colleen meer als Iain. Iain zoekt elders een baan maar dat is niet makkelijk als jonge blanke in Zuid Afrika. Iain woont in de kamers achter het huis , hij gebruikt de keuken. Colleen woont samen en gaat volgend jaar trouwen met Gavin op 16 Februari en daar wil ik naar toe.
Met Saskia maken we allerlei uitstapjes, zij heeft de hele week voor ons gereserveerd. 
Op maandag gaan we naar Liliesleaf in Rivonia.Dat is het complex waar werd ondergedoken door ANC lui in de jaren '60 , Walter Sisulu , Nelson Mandela en nog meer. Op een dag, 11 juli 1963,  vergaderde 19 man daar (Nelson Mandela was al in de gevangenis) )  De politie had lucht van gekregen dat er wat in dit complex aan de hand was en besloot om een aanval te doen . De mannen werden gearresteerd en dit leidde tot de levenslange gevangenis straf van 8 van deze groep, dat nav The Rivonia trials. Er waren aanwijzingen gevonden dat ze er plan tot geweldadige overname van de staat wilde uitvoeren. Dat ging dus niet door. 30 jaar later werd Nelson Mandela bevrijdt en de eerste democratische verkiezingen werden in 1994 uitgevoerd. Gavin (Colleen's fiance)heeft een artikel geschreven over de Rivonia trials mede omdat zijn oom in de rechtzaak betrokken is geweest.
Er is ontzettend veel detail te zien en te lezen op Liliesleaf, nu een museum en heritage site. Men treedt  de gebouwen in oa waar het drama destijds gebeurde.Saskia is hier al  geweest. Zij leest een boek en wacht geduldig af totdat wij verzadigd zijn. 
Dinsdag heeft Saskia een meeting met Family life. Sinds 8 jaar werkt Saskia voor deze stichting. Zij geeft sex-educatie op scholen, vindt dit heel leuk om te doen. Goed en nuttig werk! Hierdoor weet ze de weg als haar handrug.Behendigheid en lef in het verkeer is een vereiste.. Op elke straathoek , in ieder geval bij de stoplichten, staat iemand te bedelen of bedekt te bedelen door te jongleren of iets te verkopen.Een blanke mevrouw staat doodstil tussen het verkeer. Allemaal schrijnend maar de enigste manier om van A naar B te komen is dit te negeren. Saskia geeft vaak handgebaren van begrip. Saskia kent sommige want ze staan vaak op dezelfde plaats. Een meneer staat op dezelfde plek sinds Saskia en Alan in dit huis wonen. En dat is net zo lang als ik op 't Hert woon :23 jaar!
'sMiddags gaan wij met de honden wandelen. Er zijn er 4: 2 Jack Russels, de jonge en de oude, een Labrador die niet de graad haalde om Guide dog te worden. Saskia was bezig om haar tot deze hoedanigheid te trainen maar Eila kreeg artritis in haar ellebogen. Ze bleef in de familie. En dan is er Luna, een windhond. Wat een merkwaardig hond! Heel stil, bescheiden, doet veel moeite om haar magere lange lijf en ledematen ergens comfortabel te positioneren. De 4 tal zijn gezellig en luisteren goed. We gaan naar The Delta Park, dichtbij onze jeugd huis op de Standard drive. Dit is nu een prachtige park, heel groot en natuurlijk en we wandelen uitgebreid. Jaap heeft er voor gezorgd dat Benji, de oude Jack Russel mee kwam en begeleidt Benji de gehele weg. Benji stapt dapper voort, de laatste stukje rijdt ze in de mand. De honden hoefde niet aan hun riemen. Ze zijn nieuwsgierig naar andere honden , vooral Eila de labrador wil dolgraag vriendjes maken. Haar staart kwispelt er  zowat af! Maar geen gedonder. Prachtig om mee te maken , in deze schitterende omgeving . Herfst kleuren gepaard met rustige sfeer.
De volgende dag bezoeken we de dierentuin. Dat kost een habbekrats, hooguit 5 euro pp. Als we binnenkomen declareer ik dat ik apen wil zien. De gorilla's en chimpanzees zijn niet thuis maar we zien een heleboel andere soorten, allerlei voor ons nieuwe soorten. Bovendien geven ze ons vaak een show. Soms zijn er kleintjes erbij en dan gaan we helemaal oooh! Eindeloos vermaak!
We zien ook machtige vogels, veelal uit Zuid Amerika, een heel rij uilen van allerlei soort en allerlei maat.Schitterend!
Annemieke en Georges zijn ook even langs geweest. We hebben een goederen ruil gedaan: ik krijg mijn grote gele koffer en zij hun geleende spullen. En ze brengen lekkernijen van de bakker!
Wat een gezellige sfeer in de dierentuin! Er lopen talloze groepen pre-schoolers: kleine zwarte kinderen hand in hand , echt te schattig!
Na afloop gaan we langs een worm-farm verkoper. Saskia heeft al jaren een en ik heb al in NL tevergeefs naar zoiets gezocht. Het zijn drie bakken , gestapeld : in de bovenste bak gaat je keukenafval, in de middelste de wormen, en de de onderste komt een wormthee wat goed is voor de tuin. 150 wormen in een aarde medium worden ook geleverd. We grappen hoe de wormen in de bagage vervoerd zullen worden: hand bagage of koffer? Er wordt eindeloos geprakiseerd, ook in de dagen hierna. De verkoper geeft drie overrijpe avocado's mee. Als ik de pulp aan de wormen geef dan zullen de wormen hierop af gaan en in de zak blijven en er niet uit kruipen. De zak moet pas dicht pal voor het inpakken in de koffer. De wormen hebben zuurstof nodig. Ze dulden geen licht dus als ik de zak in het licht houdt dan helpt dat ook.
Qua gewicht is het te doen: 3 kg wormen en 7kg de bakken. De stapel bakken vullt de kofferbak.
Op Donderdag bezoeken de 'Organic market' . Daar koop ik wat Lotus olie na een hand-massage, wat noten en gedroogde abrikozen, en herbruikbare doeken gedrenkt in bijenwas. Saskia koopt brood, kruidenplantjes en een bezem. Jaap zoekt souvenirs maar vind niks naar zijn wens.
Thuis luieren we  bij het zwembad , ik zwem en Jaap gooit eindeloos de bal voor Ruffy, de jonge Jack Russel. Eila, de Labrador dondert er achter aan .
Vrijdag gaan we mee met Saskia naar de gym met prachtig binnenzwembad. Jaap trekt 
baantjes en Saskia en ik nemen eerst deel aan een aquaklas: allerlei bewegingen in het water. Daarna trekken wij baantjes. Saskia is een vervente zwemster, doet mee aan de Midmar mile in Kwazulu Natal. Hier zwemt ze samen met Colleen (oa) een mijl in een groot meer. Dit is een jaarlijks terugkerende evenement.
Op de laatste dag gaan wij eerst Bonnie ophalen. Bonnie heeft speciaal een vlucht geregeld zodat zij bij de familiereunie kan zijn. Zij logeert in een prachtig groot hotel op 20 minuten rij afstand. We nemen spullen mee dat zij voor mij gaat vervoeren: 8 wonderbags, elk vacuum verpakt, en meer zodat we uitkomen qua gewicht met oog op de worm farm. De wormen gaan toch niet mee, Alan heeft via het internet een bedrijf in Amstelveen gewonden wie red wrigglers verkoopt. Misschien toch verstandiger....Alan kan de wormen gebruiken voor vissen, of ze komen wel ergens nuttig terecht.
Wat gezellig om met Bonnie bij te praten en haar mee te maken in deze setting! De eerste gespreksonderwerp is Young's nieuwe baan in Londen. Hij gaat 14 mei beginnen bij een groot energie beurs/ bedrijf in Londen. Hij is over the moon! Het bedrijf zit midden in Londen , op Victoria street , dichtbij de ondergrondse.  Het bedrijf betaalt alle verhuis kosten, maand salaris mee...Wonderlijk! Het laatste vogeltje gaat vliegen!
We maken een couscous salade om mee te nemen naar de reunie. Jaap is bang het niet genoeg is voor 15-20 mensen, maar het wordt een grote pan vol.We laden 2 auto's met alle bagage en ons zessen. Iain rijdt zijn eigen auto. Het is de dag dat Winnie Mandela begraven wordt en Zuid Afrika is in rep en roer. Winnie wordt begraven dichtbij waar mijn ouders gewoond hebben, een paar km hier van daan. Kijkers langs de weg belemmeren onze weg behoorlijk. Bovendien gaat het plenzen, een enorme bui. Politie staan in de stromende regen het verkeer te regelen.
De reunie wordt gehouden bij Peta en Marianus. Peta is een nichtje van Bonnie, die generatie , 8 jaar ouder. Ze wonen in een prachtig oud huis in de wijk Kensington, een 100 jaar oude wijk in Johannesburg. Het ligt er prachtig op een heuvel en is ideaal gesitueerd: iedereen moet even ver rijden en bovendien is het dichtbij de luchthaven want wij gaan van hier uit daar naar toe: we vliegen vannacht naar huis.
Het is heel gezellig om de familie weer te zien,voor Bonnie en sommige is het 31 jaar geleden! Bonnie deelt stroopwafels uit, en kado's, prachtig ingepakt.Het eten is heerlijk! Peta en Marianus hebben zich buitengewoon uitgesloofd. Zij hebben 2 kinderen waarvan een momenteel in Nederland is om te werken en rugby te spelen. Hij wil zich als internationale speler profileren.
Annemieke maakt een speech. Jaap heeft eenzaklantaarn bij de handzodat Annemieke haar notes kan bijschijnen want het is inmiddels donker. Onze vader is 100 jaar geleden geboren dit jaar. Bovendien wordt Annemieke dit jaar 70 en ik 60. Om haar speech te maken heeft zij mijn vaders memoirs uitgeplozen. Zij vertelt het verhaal hoe mijn ouders elkaar ontmoet hebben , de oorlog, hoe mijn moeder op mijn vader heeft gewacht en hoe mijn vader mijn moeder heeft gezocht. Ook details over mijn vaders oorlogs verleden krijgt een coherentie , nieuw voor ons. Mijn vader heeft zijn memoirs laat in zijn leven geschreven, mijn moeder was al overleden geloof ik.Misschien toch een beetje therapie voor zijn PTSS? Bonnie zegt hier een boek over te willen schrijven...doen!
Ik geef alle jonge generatie een foto: een kleine foto op linnen. Wel grappig de reacties.Gewoon leuk. Deze foto's waren een uur voor onze vertek destijds op 14 maart geleverd. Ze konden toch met me mee. Anders had Bonnie hun mee moeten nemen ...meer gedoe.Bovendien had ik hun vandaag pas gekregen en niet alle foto's van de partij moest deze kant op. Jaap had een stuk hout gevonden op strand in Betty's bay. Hij wilde erop gaan zitten.Nee! Dat is hartstikke mooi verweerd....die heb ik van strand gedragen, in de vliegtuig naar JHB gestopt en die ligt nu achtergrond te zijn voor Gaby's foto. Ook een flesje gevonden op het strand, een Tabasco flesje, helemaal zacht gemaakt door het weer , heeft een plekje gevonden op dit stuk hout dankzij een 20 jaar oude klem van Saskia. We hebben er wat aan gesleuteld en zo ligt er  een kado klaar voor Gaby.  Niet echt mooi maar wel interessant.
Je kan zo heerlijk scharrelen in Zuid Afrika, alles buiten, ruimte . Ik had veel geprakiseerd of ik uberhaupt genoeg foto's bij me had , maar  uiteindelijk blijven er nog 2 over voor Peta. Of ze er blij mee is? In Zuid Afrika zijn de huizen zo groot dat iets altijd ergens kan hangen.
We nemen afscheid. Wat een lieverds allemaal! Vele dank aan allen wie onze vakantie z'n heerlijkheid heeft gemaakt!