Dinsdag, Porte Tolle naar Ferrara

Young had gewaarschuwd per sms dat het 'ongelofelijk ver is, ga vooral vroeg weg' Ik ben toch erg vroeg wakker en ben om 7h00 op pad. Zo heb ik 11uur de tijd voor 70km, dat moet toch lukken! Ik wil het wel rustig aan doen. Gisterenavond, tijdens het laatste km kreeg ik vreselijke last van mijn knie, de linker.Dat moeten we niet hebben deze dag. Dus mijn plan is rustig aan en veel pauzes tussendoor. Ik heb zo net mijn oefeningen gedaan (mi het antwoord voor pijntjes en kwaaltjes)
We gaan het zien.
Eerst Porte Tolle uit. Het is al druk. Zelfs Leidschendam is niet zo druk om 7h00 en dat is geen natuurgebied! Het eerste stuk moet met deze drukte, het gaat niet anders. Zo gauw mogelijk sla ik af.Ik heb hulpmiddelen genoeg; ik heb mijn route uitgestippeld . Het gaat wel allemaal mbv de telefoon en dat kan leeg lopen. Met geen energie in de accu heb ik helemaal niks, niente, dus oppassen!
Ik heb er vaker over gehad, het verschil tussen fietsen met verkeer vlak langs je met 100km/ uur, vrachtwagens,bussen noem maar  op, en op rustige weggetjes: vreselijk en heel aangenaam. Het verkeer heeft ook geen idee wat een herrie, wat een verschrikkelijk geraas het maakt zo vlak langs je heen.zelf zitten ze heel rustig, geisoleerd. En niemand lijkt zich aan de snelheid te houden,dat ook nog.De herrie zal vast meer opvallen vanwege de stilte de laatste dagen.Wat  hebben auto's onze planeet overgenomen! In geen honderd jaar een complete metamorfose....Zelf doe ik er net zo hard aan mee: altijd een autobezitster geweest...
Al gauw fiets ik langs tamelijk rustige wegen,het  gaat wel. En ik heb prachtig weer.
Mijn eerste stop is bij een mooie boom, daar eet ik mijn yoghurt dat ik nog bij me heb. Mijn benen kan ik vertikaal tegen de boom zetten, goed voor de ontspanning.
Mijn tweede stop is bij water, een vierkante dam. Het gras is gemaaid maar het is totaal niet recreatief bedoelt. Dat zie je, maar toch ideaal voor mij op dit moment. Een auto komt effe kijken of alles in order is: z'n verschijnsel heeft hij niet eerder gezien denk ik. Duim omhoog, universeel voor oke en wegwezen!
Hierna kom ik langs een veld met grote egyptische ibissen, althans zo denk ik  dat ze heten. En lepelaars! Ik laat ze me verleiden tot het maken van een ommetje langs een landweggetje. Het is een beetje link maar het gaat goed. Toch lekker, effe rust.
Mijn derde stop is voor lunch. Ik dacht ergens naar  binnen te gaan, een restaurant, maar ik stuiter op een supermarkt en dat is toch fijner: je koopt lekker in, je weet wat je hebt, en iets lekkers erbij voor straks in de middag.  Ik picknick op een mooi bankje met uitzicht op een kunstwerk. Wel op een kruispunt, maar goed, het is niet anders.
Mijn vierde stop is achter een kerk, een prachtige stop. Alweer het rijk voor mij alleen. En ik eet dat verukkelijk broodje. Zo! wat is dat lekker, met slagroom erin!
En dan zijn we er zowat! Ik zet het' here'programma nu  aan. Ik weet dat het energie vreet maar het moet me leiden naar mijn adres in Ferrara. Hier is het ook enorm druk. Spits. En ik heb haast want mijn accu loopt leeg. Ik moet telkens stoppen om op de telefoon te kijken want ik durf niet te fietsen met dat ding in mijn hand.
Ik haal het. Ik bel aan en het is 19h00. Een mooie tijd.
Francesco woont met twee medestudenten in een appartement. Een derde student maakt ook deel uit van het huishouden. Ik vermoedt dat ik nu zijn kamer bezet. Het is de beste kamer van het huis: grote ramen en een fransbalkon (nooit eerderre meegemaakt) kijken uit op een hofje. Heerlijk stil , en met de geur van bloesems.Mijn kamer loopt direct uit op de keuken en daar mag ik gebruik van maken, wordt explicit gezegd. Fantastisch!